Фабіян (Папа Рымскі)
Фабіян (лац.: Fabianus; таксама Фавій; каля 200 — 20 студзеня 250) — святар, папа рымскі (з 10 студзеня 236 па 20 студзеня 250), родам рымлянін. Быў спачатку сельскім святаром; заняў епіскапскую кафедру пасля мучаніцкай смерці св. Антэра. Ствараў над труной мучанікаў храмы і ладзіў малітоўныя месцы над пячорамі, дзе хаваліся вернікі падчас ганенняў. Звярнуў многіх да Хрыста; існуе паданне, што ён хрысціў імператара Філіпа Аравіцяніна (244—249), звернутага да Хрыста сенатарам Понціем.
| Фабіян | ||
|---|---|---|
| лац.: Fabianus | ||
 Папа Фабіян (Джавані дзі Паала, сярэдзіна XV стагоддзя). | ||
|
||
| 10 студзеня 236 — 20 студзеня 250 | ||
| Царква | Рымска-каталіцкая царква | |
| Папярэднік | Антэр | |
| Пераемнік | Карнелій | |
| Прафесія | клерык, ксёндз | |
| Нараджэнне |
200 |
|
| Смерць |
20 студзеня 250 |
|
| Пахаванне | ||
 Выявы на Вікісховішчы | ||
Фавій пацярпеў пры Дэцыі, быўшы пасечаны мячом. Мошчы яго спачываюць у Рыме, у царкве св. Пракседы.
Зноскі
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фабіян (Папа Рымскі)
