Ферэкід
Ферэкід Сіраскі (стар.-грэч.: Φερεκύδης, 584/583 — 499/98 да н.э., востраў Сірас) — старажытнагрэчаскі касмолаг, сучаснік Анаксімандра, настаўнік Піфагора. Такія аўтары, як Клімент Александрыйскі і Філон Біблскі, сцвярджаюць, што «Ферэкід не атрымліваў навучанняў у філасофіі ні ад якога настаўніка, але набыў свае веды з тайных кніг фінікійцаў». Ферэкід лічыцца першым грэчаскім празаікам. Напісаў «Тэагонію» і «Касмагонію». Высоўваў вучэнне пра ператварэнні душ, дзе адрозніваў тры элементы: агонь, паветра, ваду. Прызнаваў вечнасць пачатковай троіцы багоў: Заса (Зеўса, гэта значыць эфір), Хтоніі (хаос, падземныя глыбіні) і Хронаса (час). Магчыма, галоўная заслуга Ферэкіда — у тым, што ён першым стаў тлумачыць міфалогію алегарычна.
| Ферэкід | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | каля 580 да н.э. |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | каля 499 да н.э. |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | філосаф, пісьменнік, міфограф |
| Мова твораў | старажытнагрэчаская мова |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Літаратура правіць
- Фрагменты ранних греческих философов. Часть 1. — М.: Наука, 1989