Хао́с (стар.-грэч.: χάος ад стар.-грэч.: χαίνω, «расчыняцца, раскрывацца») у міфалогіі старажытных грэкаў[1] — апісаная ўпершыню Гесіёдам у «Тэагоніі» персаніфікацыя першапачатковага стану свету да з’яўлення чаго б там ні было (да ўзнікнення ўпарадкаванага Сусвету (космасу) са з’яўленнем Геі і Эраса). Паводле Гесіёда, Хаос узнік перш за ўсё[2]. Па выкладзе Гігіна, ён спароджаны Імглой і ў шлюбе з Хаосам Імгла спарадзіла Ноч, Дзень, Эрэба і Эфіра.[3].

Хаос
χάος
Міфалогія Старажытнагрэчаская міфалогія
Грэчаскае напісанне χάος
Пол мужчынскі
Занятак бог параджэнняў
Дынастыя Бог-дэміург (прабацька)
Дзеці Гея (Зямля), Эрас (Каханне), Тартар (Бездань), Эрэб (Цемра), Нюкта (Ноч).
Перыяд жыцця несмяротны
Звязаныя падзеі Паходжанне свету
Паходжанне Імгла
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Богі, якія з’явіліся з Хаоса:

Зноскі

  1. Мифы народов мира. В 2-х т. Т. 2.— М., 1991-92. — С. 579—581, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. В 3-х т. Т. 1. — М., 2001. — С. 320
  2. Гесіёд. Тэагонія 117
  3. Гігін. Міфы. Увядзенне 1