Хаім Герцаг

Хаім Герцаг (іўр.: חיים הרצוג; 17 верасня 1918 — 17 красавіка 1997) — ізраільскі дзяржаўны дзеяч ірландскага паходжання, які на працягу сваёй палітычнай кар’еры займаў адказныя дзяржаўныя пасады, у тым ліку быў паслом пры ААН і 6-м прэзідэнтам Ізраіля.

Хаім Герцаг
іўр.: חיים הרצוג
6-ы Прэзідэнт Ізраіля 5 мая 1983 — 13 мая 1993
Папярэднік	Іцхак Навон
Пераемнік	Эзэр Вейцман
дэпутат кнэсета[d] 20 ліпеня 1981 — 22 сакавіка 1983
Пераемнік	Nahman Raz[d]
Нараджэнне	17 верасня 1918(1918-09-17)[…] Белфаст, Ірландыя, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Смерць	17 красавіка 1997(1997-04-17)[…] (78 гадоў) Іерусалім, Ізраіль
Месца пахавання	Гара Герцля[d]
Бацька	Yitzhak HaLevi Herzog[d]
Маці	Sarah Herzog[d]
Жонка	Aura Herzog[d]
Дзеці	Іцхак Герцаг і Michael Herzog[d]
Веравызнанне	іўдаізм
Партыя	МАПАЙ[d] Авода[d] Маарах[d]
Адукацыя	Кембрыджскі ўніверсітэт Універсітэцкі каледж Лондана[d]
Дзейнасць	палітык, дыпламат, афіцэр, адвакат, адвакат, пісьменнік, салдат, гісторык
Аўтограф
Род войскаў	Брытанская армія[d], Хагана[d] і Армія абароны Ізраіля[d]
Званне	маёр і Алуф[d]
Бітвы	Другая сусветная вайна Араба-ізраільская вайна (1947—1949) Суэцкі крызіс
Узнагароды	ганаровы доктар Хайфскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Тэль-Авіўскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Яўрэйскага ўніверсітэта ў Іерусаліме[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Белфасце ў сям’і галоўнага рабіна Паўночнай Ірландыі Изхака Айзикы Херцога. Пачаў навучанне ў дублінскім Уэслі-каледжы. 1936 бацька Хаіма быў прызначаны галоўным рабінам Палестыны (якая ў той час была падмандатнай тэрыторыяй Вялікабрытаніі), і пераехаў туды разам з сям’ёй.

Па прыбыцці ў Палестыну Хаім ўступіў у габрэйскай ваенізаванай арганізацыі Хага. Пасля вярнуўся ў Вялікабрытанію, дзе завяршыў навучанне ў універсітэцкім каледжы Лондана, атрымаўшы ступень бакалаўра.

Пасля завяршэння навучання ўступіў у шэрагі брытанскай арміі і ваяваў у яе складзе падчас Другой сусветнай вайны, у прыватнасці прыняў удзел у высадцы ў Нармандыі.

Быў супрацоўнікам брытанскіх спецслужбаў; кіраваў выведкай у Паўночнай Германіі, удзельнічаў у вызваленні некалькіх канцлагераў. Кіраваў аперацыяй па вышуку і ўсталяванню асобы рэйхсфюрэра СС Генрыха Гімлера.

Пасля заканчэння вайны таксама ўдзельнічаў у судовых працэсах над нацысцкімі злачынцамі. 1945 вярнуўся ў Палестыну і зноў уступіў у шэрагі Хаганы. Прымаў удзел у стварэнні арміі будучыні дзяржавы, быў сярод заснавальнікаў яе разведвальных службаў. Прымаў удзел у вайне за незалежнасць, у тым ліку ў баях пад Латруном.

1962 пакінуў войска і заняўся палітычнай дзейнасцю.

Падчас Шасцідзённай вайны 1967 года быў прызначаны першым старшынёй ваеннай адміністрацыі ў Юдэі і Самарыі.

З 1975 гады па 1978 год быў ізраільскім амбасадарам пры ААН. Калі ААН абвясціла сіянізм формай расізму, выйшаў да трыбуны і дэманстратыўна парваў дакумент з гэтым рашэннем. Яго гаворка з гэтай нагоды на пасяджэнні Генеральнай асамблеі ААН 10 лістапада 1975 ўключана ў пералік лепшых прамоў у гісторыі чалавецтва.

1983 абраны 6-м прэзідэнтам Ізраіля. Стараўся не ўмешвацца ў палітычную жыццё і не выходзіць за межы сваіх паўнамоцтваў. 1988 абраны на другі тэрмін.

1993 выйшаў на пенсію, памёр у 1997 годзе ў Ерусаліме.