Чума
Чума (лац.: pestis) — вострае прыродна-ачаговае інфекцыйнае захворванне групы каранцінных інфекцый, якое працякае ў выключна цяжкім агульным стане, ліхаманкай, паразай лімфавузлоў, лёгкіх і іншых унутраных органаў, часта з развіццём сепсісу. Захворванне характарызуецца высокай смяротнасцю.
Чума | |
---|---|
| |
МКХ-10 | A20. |
МКБ-10-КМ | A20 і A20.9 |
МКХ-9 | 020 |
МКБ-9-КМ | 020.9[1] і 020[1] |
DiseasesDB | 14226 |
MedlinePlus | 000596 |
eMedicine | med/3381 |
MeSH | D010930 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Узбуджальнікам з’яўляецца чумная палачка (лац.: Yersinia pestis), адкрытая ў 1894 годзе адначасова двума навукоўцамі: французам Аляксандрам Йерсенам і японцам Кітазата Сібасабура.
Інкубацыйны перыяд доўжыцца ад некалькіх гадзін да 3—6 дзён. Найбольш распаўсюджаныя формы чумы — бубоная і лёгачная. Смяротнасць пры бубонай форме чумы дасягае 95 %, пры лёгачнай — 98—99 %. У цяперашні час пры правільным лячэнні смяротнасць складае 5—10 %.
Вядомыя эпідэміі чумы (гл. Чорная смерць), якія панеслі мільёны жыццяў, пакінулі глыбокі след у гісторыі чалавецтва.
Зноскі
- ↑ а б Disease Ontology — 2016. Праверана 15 мая 2019.