Шкарлятына[1] — інфекцыйная хвароба, выкліканая звычайна бэта-гемалітным стрэптакокам групы А (Streptococcus pyogenes). Выяўляецца дробнакропкавым сыпам, ліхаманкай, агульнай інтаксікацыяй, ангінай. Заражэнне адбываецца ад хворых паветрана-кропельным шляхам (пры кашлі, чханні, размове), а таксама праз прадметы ўжытку (посуд, цацкі, бялізну). Асабліва небяспечныя хворыя як крыніцы інфекцыі ў першыя дні хваробы.

Scharlach.JPG


СімптомыПравіць

  • Шкарлятынавы сып — дробны, знікае пры націсканні. Выступае на 1-3 дзень хваробы і лакалізуецца галоўным чынам на шчоках, у пахвіне, па баках тулава. Скура носагубнога трохвугольніка застаецца бледнай і свабоднай ад сыпу. Сып звычайна трымаецца 3-7 дзён; затым згасае, не пакідаючы пігментацыі.
  • Шкарлятынавы язык — на 2-4 дзень хваробы язык хворага становіцца яскрава крупчастым, ярка-чырвонага колеру.
  • Ангіна — пастаянны сімптом шкарлятыны. Можа працякаць цяжэй за звычайную ангіну.
  • Лушчэнне скуры — узнікае пасля знікнення сыпу (праз 14 дзён ад пачатку захворвання): у вобласці далоняў і стоп яно буйнапластовае, пачынаецца з кончыкаў пальцаў; на тулава, шыі, вушных ракавінах лушчэнне вотруб'епадобнае.

Зноскі

  1. Напісанне ў адпаведнасці з Тлумачальным слоўнікам беларускай літаратурнай мовы. Мн.:БелЭн, 2002, С.758.