Хвароба (ад протаслав.: xvorъ) — працэс, які ўзнікае ў выніку ўздзеяння на арганізм шкоданоснага (надзвычайнага) раздражняльніка знешняга альбо ўнутранага асяроддзя, які характарызуецца паніжэннем прыстасавальнасці жывога арганізму да знешняга асяроддзя пра адначасовай мабілізацыі яго абарончых сіл. Хвароба праяўляецца парушэннем раўнавагі арганізма са знешнім асяроддзем, якое выяўляецца ва ўзнікненні старонніх (неадэкватных) рэакцый, а ў чалавека — зніжэннем на час хваробы яго працаздольнасці.

Шчыльнасць новых выяўленых захворванняў на сухоты

Хвароба можа быць выклікана знешнімі фактарамі, як то інфекцыйныя захворванні, ці можа быць выклікана ўнутранай дысфункцыяй, як то аўтаіммунныя захворванні. Слова «хвароба» часта выкарыстоўваецца больш шырока для абазначэння любога стану, які выклікае боль, парушэнне, засмучэнне, сацыяльныя праблемы або смерць чалавека. У гэтым шырокім сэнсе паняцце часам уключае ў сябе траўмы, інваліднасць, парушэнні, сіндромы, інфекцыі, дэвіянтныя паводзіны і атыповыя змены структуры і функцыі, у той час як у іншых умовах і для іншых мэтаў яны могуць быць разгледжаны адрознымі катэгорыямі. Захворванні звычайна ўплываюць на людзей не толькі фізічна, але і эмацыйна, бо яны здольныя змяніць погляд чалавека на жыццё.

Смерць у выніку хваробы завецца смерцю ад натуральных прычын. Існуюць чатыры асноўных тыпы захворвання: патагенныя захворванні, авітаміноз, спадчынныя захворванні і фізіялагічныя захворванні. Захворванні могуць таксама быць класіфікаваны як інфекцыйныя і неінфекцыйныя захворванні.

Антонім паняцця здароўе.

Гл. таксама

правіць

Спасылкі

правіць