Эрыка Салумяэ

Эрыка Салумяэ (эст. Erika Salumäe; нар. 11 чэрвеня 1962, Пярну) — эстонская велагоншчыца (спецыялізацыя: спрынт), алімпійская чэмпіёнка Сеула і Барселоны, чэмпіёнка свету і 19-кратная рэкардсменка. Заслужаны майстар спорту СССР (1987).

Эрыка Салумяэ
эст.: Erika Salumäe
Род дзейнасці	велагоншчык, палітык
Дата нараджэння	11 чэрвеня 1962(1962-06-11) (61 год)
Месца нараджэння	Пярну, Эстонія
Грамадзянства	Эстонія  СССР
Узнагароды і прэміі	спартсмен года ў Эстоніі[d] (1983, 1984, 1987, 1988, 1989, 1990, 1992, 1995, 1996) honorary citizen of Elva[d] (1988)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пасля перамогі ў адным з першынстваў СССР у спрынце, пераследзе і групавой гонцы Салумяэ сустрэлася з трэнерам Станіславам Салаўёвым, які прапанаваў пераехаць у Талін і заняцца трэкавым веласпортам. Пачала трэніравацца з мужчынамі (жанчыны тады не займаліся трэкавым веласпортам у Эстоніі). Вялікую частку часу праводзіла ў Маскве, маючы зносіны з трэнерам Уладзімірам Лявонавым. Перамога ў першынстве СССР над Галінай Царовай адкрыла Салумяэ шлях на Універсіяду 1983 года — яна ўпершыню выехала за мяжу, усталяваўшы там свой першы сусветны рэкорд і перамогшы ў спрынце). У рамках першынстваў СССР выступала за талінскія каманды «Калеў» і «Дынама».

З 1987 па 1989 гады заваявала тры залатыя медалі на міжнародных спаборніцтвах: два на чэмпіянатах свету і адзін на Алімпіядзе ў Сеуле. Пасля такога поспеху быў некаторы перыяд стомленасці, аднак Салумяэ працягнула кар’еру, выйграўшы другое алімпійскае золата ў Барселоне. Салумяэ магла не паехаць на Алімпіяду ў Барселоне з-за хваробы (на працягу двух месяцаў яна праходзіла курс лячэння), аднак слабасць у хуткасці для спрынтара была кампенсавана тактычнымі хадамі, што і прынесла спартсменцы алімпійскае золата, першае для незалежнай Эстоніі пасля распаду СССР.

З гадамі стан здароўя Салумяэ пагаршаўся, перанесла сем аперацый, і нямецкія лекары рэкамендавалі ёй сысці са спорту, аднак яна яшчэ раней дала абяцанне паўдзельнічаць у Алімпіядзе ў Атланце, дзе заняла шостае месца. Апошняй яе ўзнагародай стаў бронзавы медаль на чэмпіянаце свету 1995 года. Пасля Алімпіяды завяршыла кар’еру.