57-ы асаблівы корпус (1-га фарміравання)

57-ы асобны корпус — агульнавайсковае фарміраванне (злучэнне, стралковы корпус) Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі.

57-ы асаблівы корпус
Краіна
Тып Корпус, ваенная справа
Дыслакацыя

Гісторыя правіць

У адпаведнасці з савецка-мангольскім пратаколам аб узаемнай дапамозе 1936 года, на тэрыторыі дружалюбнай Мангольскай Народнай Рэспублікі (МНР) былі разгорнутыя воінскія часці і злучэнні Чырвонай арміі.

4 верасня 1937 года Загадам НКА № 0037 ад 04.09.1937 сфарміраваны 57-ы асаблівы корпус[1].

У 1939 годзе злучэнне прыняла ўдзел у баях на рацэ Халхін-Гол.

19 ліпеня загадам наркама абароны СССР № 0036 перафарміраваны ў 1-ю вайсковую групу[2][3][4].

На 9 верасня 1939 года корпус налічваў 25 809 чалавек асабістана складу (у тым ліку камандна-начальніцкага складу — 2622 чалавек), 265 танкаў, 281 бронемашыну, 107 самалётаў, 516 гармат, 5046 аўтамабіляў[5].

Камандзіры правіць

Склад правіць

На верасень 1937:

  • Асаблівы мотаброневы полк[9].
  • Асаблівы мотаброневы атрад[10]
  • 7-я мотаброневая брыгада[11]
  • 9-я мотаброневая брыгада[12][13]
  • Асаблівая механізаваная брыгада[14][15]
  • Асобны батальён сувязі 11-га мк[15]

8.09.1938:

  • 36-я матарызаваная дывізія[16]
  • 7-я мотаброневая брыгада[17][11]
  • 8-я мотаброневая брыгада[10]
  • 9-я мотаброневая брыгада[12]
  • 11-я лёгкатанкавая брыгада[14]

15.06.1939:

  • 36-я мотастралковая дывізія[18]
  • 7-я мотаброневая брыгада[11]
  • 8-я лёгкатанкавая брыгада[15][19]
  • 9-я мотаброневая брыгада[12]
  • 5-я матарызаваная стралкова-кулямётная брыгада[15][20]
  • 11-я лёгкаатанкавая брыгада[14]
  • 100-я змешаная авіяцыйная брыгада[21][22]
  • 22-і знішчальны авіяцыйны полк[23]

Заўвагі правіць

  1. Русский архив: Великая Отечественная: Приказы НКО СССР. Т. 13(2-1) / Под ред. генерал-майора Золотарёва В.А.. — Москва, А-73: ТЕРРА, 1994. — С. 317. — 368 с. — ISBN 5-85255-484-7.
  2. Военная энциклопедия: В 8 т. М.: Воениздат, 2004. Т. 8. С. 309. Статья «Халхин-Гол»
  3. Г. К. Жуков. Воспоминания и размышления. 1990.
  4. Исаев А. Георгий Жуков. — М.: Яуза, Эксмо, 2006.
  5. «Российский государственный военный архив» (РГВА) фонд 32113, опись 1, дело 198, лист 1.
  6. Министерство обороны Российской Федерации (Минобороны России). Энциклопедия. Конев Иван Степанович.
  7. Сайт Механизированные корпуса РККА. Справочник. Персоналии. Биографии — Ф (Фекленко Николай Владимирович).
  8. Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898—1991. Жуков Георгий Константинович.
  9. Сайт Механизированные корпуса РККА. 11-й механизированный Ленинградский корпус, с 1938 г. — 20-й танковый корпус.
  10. а б Сайт Механизированные корпуса РККА. 8-я мотоброневая Краснознамённая бригада.
  11. а б в Сайт Механизированные корпуса РККА. 7-я мотоброневая бригада.
  12. а б в Сайт Механизированные корпуса РККА. Особая мотоброневая бригада, 9-я мотоброневая Краснознамённая бригада.
  13. Сайт Механизированные корпуса РККА. 20-я мотомеханизированная бригада
  14. а б в Сайт Механизированные корпуса РККА. 32-я механизированная бригада имени т. Володарского с ? г. — Особая механизированная бригада, с 1938 г. — 11-я легкотанковая бригада.
  15. а б в г Сайт Механизированные корпуса РККА. 11-й механизированный Ленинградский корпус, с 1938 г. — 20-й танковый корпус.
  16. Сайт Механизированные корпуса РККА. 36-я мотострелковая Забайкальская ордена Ленина дивизия.
  17. Sten. Чистяков, Константин Константинович. tankfront.ru. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2021. Праверана 12 верасня 2021.
  18. Сайт Механизированные корпуса РККА. 82-я моторизованная дивизия.
  19. Сайт Механизированные корпуса РККА. 6-я механизированная бригада, с 1938 г. — 6-я легкотанковая бригада, 6-я легкотанковая Краснознамённая бригада.
  20. Сайт Механизированные корпуса РККА. 5-я моторизованная стрелково-пулемётная бригада.
  21. Новиков М. В. Победа на Халхин-Голе. Политиздат,1971.
  22. Сайт Красные соколы. Забалуев, Вячеслав Михайлович.
  23. Сайт Красные соколы. Глазыкин Hиколай Георгиевич.