Іаа́н Скілі́ца (грэч. Ιωάννης Σκυλίτζης) — візантыйскі чыноўнік, храніст XI — пачала XII стст., у 10811118 быў саноўнікам Аляксея Камніна. Цэнтральнай яго працай была «Агляд гісторыі» (грэч. Σύνοψις Ἱστοριῶν), якая ахоплівае перыяд са смерці Нікіфара I у 811 годзе да звяржэння Міхаіла VI у 1057 і працягвае летапіс Феафана Спавядальніка. Існуе працяг «Агляду гісторыі», даведзены да 1079, які таксама часта прыпісваецца Скіліцы.

Іаан Скіліца
Род дзейнасці гісторык, пісьменнік
Дата нараджэння каля 1040[1]
Дата смерці не раней за 1101
Грамадзянства
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мадрыдскі рукапіс правіць

У пачатку XVIII стагоддзя ў каралеўскую бібліятэку Мадрыда паступіў рукапіс, якая насіў назву «Гісторыя візантыйскіх імператараў у Канстанцінопалі з 811 па 1057 год, напісаная курапалатам Іаанам Скіліцам». Яе датаванне выклікае спрэчкі ў палеографаў-візантыністаў. Адны адносяць яе да сярэдзіны-другой паловы XIII стагоддзя, іншыя (як, напрыклад, балгарскі даследчык А. Бажкоў) да мяжы XII і XIII стагоддзяў. Н. Вільсан у канцы 1970-х на аснове ідэнтыфікацыі почыркаў датаваў рукапіс сярэдзінай XII стагоддзя і паказаў яе паўднёваітальянскае паходжанне. У гэтым выпадку найбольш верагодна мадрыдскі спіс «Гісторыі» быў зроблены ў палацавым скрыпторыі Палерма на аснове копіі з паднесенага імператару самім Скіліцам арыгінала, зробленай у 1158 для Генрыха Арыстыпа, пасла Сіцылійскага каралеўства, найвыдатнейшага інтэлектуала Палерма.

У рукапісе налічваецца 574 мініяцюры, у сувязі з чым Мадрыдскі рукапіс лічыцца адным з найбольш значных помнікаў візантыйскай гістарычнай мініяцюры.

Зноскі

  1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

Спасылкі правіць

Артыкулы ў іншых энцыклапедыях: