Іван Паўлавіч Мінаеў
Іван Паўлавіч Мінаеў (9 (21) кастрычніка 1840, Тамбоў, Расійская імперыя — 1 (13) чэрвеня 1890, Санкт-Пецярбург) — рускі ўсходазнавец, заснавальнік рускай індалагічнай школы. Працы па будызме, філалогіі і лінгвістыцы, гістарычнай геаграфіі, фальклоры, сярэднявечнай і новай гісторыі Індыі.
Іван Паўлавіч Мінаеў | |
---|---|
Дата нараджэння | 9 (21) кастрычніка 1840[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1 (13) чэрвеня 1890[1] (49 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | індолаг |
Навуковая сфера | усходазнаўства |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар навук |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Сяргей Фёдаравіч Ольдэнбург, Fyodor Shcherbatskoy[d] і Dmitry Kudryavsky[d] |
Узнагароды |
З 1869 года дацэнт, з 1873 года прафесар Пецярбургскага ўніверсітэта, з 1871 года член Рускага геаграфічнага таварыства. Здзейсніў тры падарожжы (у 1874—1875, 1880, 1885—1886), падчас якіх наведаў Індыю, Цэйлон, Бірму і Непал. Навуковыя даследаванні Мінаева былі засяроджаныя на старажытнай, сярэднявечнай і новай гісторыі краін Паўднёвай Азіі (літаратура, філасофія, лінгвістыка, культура ў шырокім сэнсе, геаграфія, асабліва гістарычная, этнаграфія, фальклор).
Зноскі
- ↑ а б Большая российская энциклопедия — М.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 30 кастрычніка 2021.
- ↑ а б Минаев Иван Павлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б Catalog of the German National Library Праверана 10 чэрвеня 2020.