Аблога Чарнігава (1094)
Аблога Чарнігава (1094) — удалыя дзеянні Алега Святаславіча і яго палавецкіх саюзнікаў па авалоданні сталіцай вотчыны Алега, якая належала ў той час Уладзіміру Манамаху.
| Аблога Чарнігава | |||
|---|---|---|---|
| Асноўны канфлікт: Міжусобная вайна на Русі, 1094—1097 | |||
| Дата | 1094 | ||
| Прычына | прэтэнзіі Святаславічаў на бацькоўскую спадчыну | ||
| Вынік | здача Уладзімірам Манамахам горада | ||
| Праціўнікі | |||
|
|||
| Камандуючыя | |||
|
|||
Гісторыя правіць
Пасля цяжкага паражэння Святаполка і Уладзіміра Манамаха ад полаўцаў на Стугне з гібеллю Расціслава Усеваладавіча (1093) і другога паражэння Святаполка каля Жалані адбылася трэцяя, ізноў агульная, бітва з полаўцамі каля Халепа, вядомае толькі па «Павучанні Уладзіміра Манамаха». Пра падрабязнасці бітвы не вядома, аднак пасля яе быў заключаны мір, змацаваны жаніцьбай Святаполка на дачцэ хана Тугаркана (1094).
Пасля гібелі Расціслава Усеваладавіча на Стугне ў руках Уладзіміра Манамаха апынулася ўсё левабярэжжа Днепра ад Чарнігава і Пераяслава да Мурама.
У 1094 годзе полаўцы з Алегам Святаславічам аблажылі Уладзіміра Манамаха ў Чарнігаве. Верагодна, не маючы надзей на дапамогу (у тым ліку ад полаўцамі, які заключыў мір з Святаполка), Уладзімір вырашыў пакінуць горад. Цікавую падрабязнасць змяшчае «Павучанне Уладзіміра Манамаха», якая характарызуе асаблівасці ваеннай справы таго часу. Адступленне з горада не насіла характар прарыву. Алег утрымаў сваіх саюзнікаў ад нападу на дружыну Уладзіміра. Пры гэтым Уладзіміру прыпісваецца фраза не хваліцца паганым!. Мяркуючы па ўсім, добраахвотная здача горада была сродкам, які не дазваляў полаўцам казаць пра захоп аднаго з найбуйнейшых гарадоў на Русі. Аднак, Алег у плату за дапамогу аддаў ім на рабаванне наваколлі горада.
Уладзімір пераехаў у Пераяслаў, утрымаўшы за сабой з чарнігаўскіх воласцей толькі Курск. На наступнай фазе ўсобіцы Святаполк дзейнічаў разам з Уладзімірам супраць Алега і полаўцаў, што дазволіла Уладзіміру на час вярнуць сабе Чарнігаў.