Сямён Дзмітрыевіч (князь друцкі): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др афармленне
Радок 1:
{{Без карткі|Шляхціч}}
{{вызнч|1='''Сямён Дзмітрыевіч}} {{вызн|1=Друцкі}}ДРУЦКІ''' (памёр пасля [[1422]])  — прадстаўнік княскага роду [[род Друцкіх|Друцкіх]], сын [[Дзмітрый Сямёнавіч Друцкі|Дзмітрыя Сямёнавіча]]. Упершыню з'яўляецца ў дакументах у [[1401]], калі пісьмова шлюбуе, што па смерці [[Вітаўт]]а захавае вернасць польскай кароне. Меў сыноў [[Іван Сямёнавіч Баба|Івана Бабу]], [[Іван Сямёнавіч Пуцята|Івана Пуцяту]], [[Васіль Сямёнавіч Красны|Васіля Краснага]], [[Дзмітрый Сямёнавіч Зубравіцкі|Дзмітрыя Сякіру Зубравіцкага]], [[Міхаіл Сямёнавіч Балабан|Міхаіла Балабана]] і [[Рыгор Сямёнавіч Друцкі|Рыгора]].
 
Упершыню з'яўляецца ў дакументах у [[1401]], калі пісьмова прысягае, што па смерці [[Вітаўт]]а захавае вернасць польскай кароне. Меў сыноў [[Іван Сямёнавіч Баба|Івана Бабу]], [[Іван Сямёнавіч Пуцята|Івана Пуцяту]], [[Васіль Сямёнавіч Красны|Васіля Краснага]], [[Дзмітрый Сямёнавіч Зубравіцкі|Дзмітрыя Сякіру Зубравіцкага]], [[Міхаіл Сямёнавіч Балабан|Міхаіла Балабана]] і [[Рыгор Сямёнавіч Друцкі|Рыгора]].
Па смерці [[Андрэй Іванавіч Гальшанскі|Андрэя Гальшанскага]], мужа сямёнавай сястры Аляксандры, Сямён апекаваўся іх дачкамі, і ў [[1422]] з ягонага дому [[Васіліса Гальшанская|Васіліса]] была выданая за князя [[Іван Уладзіміравіч Бельскі|Івана Уладзіміравіча]], а [[Сафія Гальшанская|Сафія]] — за польскага караля [[Ягайла|Ягайлу]].
 
Па смерці [[Андрэй Іванавіч Гальшанскі|Андрэя Гальшанскага]], мужа сямёнавайСямёнавай сястры Аляксандры, Сямён апекаваўся іх дачкамі,дочкамі і ў [[1422]] з ягонага дому [[Васіліса Гальшанская|Васіліса]] была выданая за князя [[Іван Уладзіміравіч Бельскі|Івана Уладзіміравіча]], а [[Сафія Гальшанская|Сафія]]  — за польскага караля [[Ягайла|Ягайлу]].
{{літ|1=J.Wolff. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa, 1895}}
 
== Літаратура ==
{{літ|1=* Wolff J.Wolff. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku,. — Warszawa, 1895}}.
 
[[Катэгорыя:Асобы]]