Мікалай Радзівіл Руды: Розніца паміж версіямі

{{значэнні|Спасылка=Мікалай Радзівіл}}

 

 

Паходзіў з роду [[Радзівілы|Радзівілаў]]. Сын [[Юрый Радзівіл (1480—1541)|Юрыя Радзівіла]] і брат каралевы Польшчы [[Барбара Радзівіл|Барбары Радзівіл]], стрыечны брат [[Мікалай Радзівіл Чорны|Мікалая Радзівіла Чорнага]]. Адным з першых сярод уплывовых магнатаў прыняў [[кальвінізм]], аказаў значны ўплыў на распаўсюджванне і прапаганду рэфармацыйных ідэй. Быў вядомым вайскаводам.

У 1556-57 і з 1560 камандаваў войскам ВКЛ, якое знаходзілася на мяжы з [[Інфлянты|Інфлянтамі]]. У пачатку Лівонскай вайны 1558-83 г. войска ў 1561 уступіла на тэрыторыю Інфлянтаў. Конніца Радзівіла (5 тыс. чал.) на чале з Ю. Тышкевічам і Радзівілам Трызнам дайшла да Дэрпта ([[Горад Тарту|Тарту]]). Галоўныя сілы на чале з самім Мікалаем Радзівілам аблажылі расійскі гарнізон у замку Таўрус (Тарваст). Праз 3 тыдні 31.8.1561 гарнізон капітуляваў. У час аблогі Полацка войскам Івана IV у лютым 1563 М. Радзівіл з войскам у 5 тыс. чал. не здолеў дапамагчы полацкаму гарнізону, а пасля ўзяцця Полацка рас. войскам адышоў да Мінска. Камандаваў войскам ВКЛ у пераможнай [[Бітва на Уле|Ульскай бітве 1564]]. Улетку 1564 М. Радзівіл заблакіраваў расійскі гарнізон у [[Полацк]]у.

 

 

Мікалай Радзівіл Руды вызнаваў кальвінізм і пасля смерці Мікалая Радзівіла Чорнага (1565) узначаліў пратэстантаў у ВКЛ. У [[Біржы|Біржах]] ён стварыў цэнтр Рэфармацыі ў Літве і адкрыў там кальвінісцкую школу.