Гісторыя Еўропы: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат дадаў: ta:ஐரோப்பிய வரலாறு
др →‎10 ст.: вікіфікацыя
Радок 3:
Пасля пераходу венгерскіх плямёнаў цераз Карпаты на Панонскую раўніну (895), яны выгналі або падпарадкавалі тамтэйшае малалікае насельніцтва. Гэтыя землі сталі цэнтрам шматлікіх венгерскіх рабаўніцкіх набегаў на Еўропу, якія працягваліся да сяр. 10 ст. (33 набегі за 899 — 955). Асабліва пацярпелі нямецкія, а таксама французскія і італьянскія землі.
 
У Цэнтральнай Еўропе набегі венгерскага саюзу плямёнаў на заходнім кірунку былі канчаткова спыненыя немцамі (гл. [[бітва пад Аўгсбургам, 955]]); аднак, венгерскія набегі ў паўднёвым, балканскім кірунку (т. ч., на тагачасныя [[Заходне-Балгарскае царства|Балгарыю]] і [[Візантыйская імперыя|Візантыю]]), працягваліся. У гэтую барацьбу ўвязвалася і Русь (гл. руска-візантыйская вайна, 970-971). Пасля вайны 970 – 971 гг. венгерскі саюз плямёнаў трапіў у вельмі цяжкое становішча — адбылося палітычнае збліжэнне Візантыі і Русі, а таксама Візантыі і Германіі; з поўначы на венграў наступала Чэхія, леннік Германіі; Балгарыя была далучаная да Візантыі. Аднак вялікі князь венграў Геза Арпад умела выкарыстаў варожасць Заходняй Еўропы і Візантыі і праз хрост венграў у лацінскі абрад далучыў іх да заходняга блоку. Былі заключаныя дынастычныя шлюбы венгерскай вялікакняскай дынастыі з валадарамі палякаў, русаў і баварцаў. Т. ч. Венгерскае вялікае княства ў канцы 10 ст. здолела стабілізаваць сваё міжнароднае становішча, і ў 1000, за згодай святарымскага імператара, было ператворанае ў Венгерскае каралеўства.
 
У Цэнтральнай Еўропе набегі венгерскага саюзу плямёнаў на заходнім кірунку былі канчаткова спыненыя немцамі (гл. [[бітва пад Аўгсбургам, 955]]); аднак, венгерскія набегі ў паўднёвым, балканскім кірунку (т. ч., на тагачасныя [[Балгарскае царства|Балгарыю]] і [[Візантыйская імперыя|Візантыю]]), працягваліся. У гэтую барацьбу ўвязвалася і Русь (гл. руска-візантыйская вайна, 970-971). Пасля вайны 970 – 971 гг. венгерскі саюз плямёнаў трапіў у вельмі цяжкое становішча — адбылося палітычнае збліжэнне Візантыі і Русі, а таксама Візантыі і Германіі; з поўначы на венграў наступала Чэхія, леннік Германіі; Балгарыя была далучаная да Візантыі. Аднак вялікі князь венграў Геза Арпад умела выкарыстаў варожасць Заходняй Еўропы і Візантыі і праз хрост венграў у лацінскі абрад далучыў іх да заходняга блоку. Былі заключаныя дынастычныя шлюбы венгерскай вялікакняскай дынастыі з валадарамі палякаў, русаў і баварцаў. Т. ч. Венгерскае вялікае княства ў канцы 10 ст. здолела стабілізаваць сваё міжнароднае становішча, і ў 1000, за згодай святарымскага імператара, было ператворанае ў Венгерскае каралеўства.
 
== 11 ст ==