Вікіпедыя

Касцёл Святой Ганны (Вільнюс): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др →‎Гісторыя і архітэктура: clean up, replaced: ньн → нн (5) using AWB (7893)
др clean up, replaced: цьц → цц (2), сьц → сц, зьн → зн (2), гадох → гадах (2), сьп → сп, зьв → зв (2), траўня → мая, 1564 году → 1564 года (5) using AWB (7893)
Радок 3:
 
== Кароткая гісторыя ==
* [[1394]] — першыя пісьмовыя зьвесткізвесткі аб драўляным касцёле.
* [[1419]] — спалены [[крыжакі|крыжакамі]].
* [[1495]]—[[1500]] — будаўніцтва каменнага касцёла.
* 22 траўнямая [[1501]] — асвячэнне храма.
* [[1501]]—[[1507]] — архітэктар Мікалай Энкінгер з Данцыгу аднавіў ансамбль касцёла.
* [[1564]] — пажар.
Радок 18:
* [[1902]]—[[1909]] — [[небяспека]] абвалу. Рэстаўрацыя. Варшаўскі рэстаўратар Дзянконскі ўмацаваў падмурак, дрэніраваў і асушыў тэрыторыю, сцены ўмацаваў металічнымі канструкцыямі, нанова ўзвёў скляпенні, аднавіў раздрабнелую цагліну, зчысціў знешні пласт тынкоўкі. Гэтым разам была выкарыстана чырвоная гліна.
* [[1969]]—[[1972]] — рамонт.
* Красавік [[2008]] — загароджана частка касцёла з-за небясьпекінебяспекі абвала.
 
== Гісторыя і архітэктура ==
Радок 26:
Каменны касцёл быў пабудаваны ў 1495—1500 гадах і асвечаны [[22 мая]] [[1501]] года. Мецэнатам касцёла быў Вялікі князь Літоўскі [[Аляксандр Ягелончык|Аляксандр]] (1461—1506). У 1501—1507 гадах архітэктар Мікалай Энкінгер з Данцыгу аднавіў ансамбаль касцёла.
 
Пасля пажару 1564 годугода храм прыйшоў у запусценне. [[Мікалай Радзівіл «Чорны»]] і [[Ежы Радзівіл]] яго аднавілі і нанова асвяцілі толькі ў 1581 годзе; менавіта тады будынак набыў выгляд, які ў асноўным захаваўся да нашых дзён. У XVII стагоддзі абваліліся скляпенні будынку і пры яго рамонце галоўным чынам быў зменены інтэр’ер: былі вытынкаваныя сцены, усталяваны тры новых байдачных алтары.
 
У будаванні храма было выкарыстана 33 віды жоўтае фасоннае цагліны. Толькі пасля пажару 1761 годугода закуродымленыя ўнутраныя сьценысцены былі атынкаваныя, а вонкавыя — пафабаваныя ў чырвоны колер. Драўляныя дахавыя перакрыцьціперакрыцці былі замененыя каменнымі скляпеннямі.
 
Знешні выгляд храма захоўваўся і пры чарговых рамонтах пасля паўстання 1794 годугода, вайны 1812 годугода, рэстаўрацыях у 1871, 1902—1909 і 1971 гадохгадах.
 
Войска французаў у 1812 годзе спаліла ўсё драўлянае начыненне храма. У 1848—1859 гадах храм зноўку рэстаўраваўся. На зьнешнімзнешнім пакрыцьціпакрыцці храма была створана імітацыя чырвонае цагліны. У траўні 1867 годугода ад пажару асабліва пацярпелі дах, вокны і дзьверыдзверы. Пры пракладцы вуліцы ў 1872 годзе была зьнесеназнесена закладзеная на сродкі мужа і жонкі Мілкевічаў у 1746 годзе ранейшая званіца (побач з храмам), перабудаваная ў 1802 годзе Міхалам Шульцам. Побач была збудавана новая, імітуючая готыку званіца па праэкце архітэктара Мікалая Мікалаевіча Чагіна, якая захавалася да нашых дзён.
 
У 1902—1909 гадах праз небяспеку абвалу касцёл зноўку рэстаўруецца. Варшаўскі рэстаўратар Дзянконскі ўмацаваў падмурак, дрэніраваў і асушыў тэрыторыю, сцены ўмацаваў металічнымі канструкцыямі, нанова ўзвёў скляпенні, аднавіў раздрабнелую цагліну, зчысціў знешні пласт тынкоўкі. Гэтым разам была выкарыстана чырвоная гліна. Варта адзначыць, што каменныя скляпенні занадта цяжкія для дадзенай архітэктурнай будовы, а металічнае ўмацаванне сценаў – гэта бомба запавольненага дзеяння, бо метал іржавее і аднойчы прыйдзе ў непрыдатнасць.
Радок 38:
Пасля другой сусветнай вайны касцёл зачынены не быў.
 
У 1969—1972 гадохгадах пад кіраўніцтвам літоўскіх архітэктараў Барткунаса і Кіткаўскаса быў праведзены рамонт. Былі адрэстаўраваны касцёльныя [[вежа|вежы]], якія ды таго часу былі вельмі разбураны. У красавіку 2008 года агляд часткі храма быў зачынены загараджальнымі рыштункамі дзеля бяспекі падарожнікаў і турыстаў, бо праз вібрацыю, якая выклікана транспартным патокам побач з касцёлам, утварыліся расколіны ў сцяне будовы і пачалі выпадаць цагліны.
 
[[Катэгорыя:Горад Вільнюс]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Касцёл_Святой_Ганны_(Вільнюс)"