Нойшванштайн: Розніца паміж версіямі

▲Будаўніцтва замка пачалося ў [[1869]] годзе каралём [[Людвіг II, кароль Баварыі|Людвігам II]], таксама вядомым пад мянушкай ''Людвіг Утрапёны''. Замак быў спраектаваны Крыстыянам Джанкам, прыдворным архітэктарам Людвіга II. Нойшванштайн размешчаны непадалёк ад [[Замак Хоэншвангаў|Замка Хоэншвангаў]], які пабудаваў бацька Людвіга II [[Максіміліян II, кароль Баварыі|Максіміліян II]], і возера Альп-Зэе. За растрачанне казны на будоўлю Людвіг II быў адхілены ад улады яшчэ да сканчэння будаўніцтва. Пасля таямнічай смерці Людвіга II у [[1886]] годзе замак з выдатным інтэр’ерам быў адкрыты для наведвання. На вялікай колькасці карцінаў былі паказаныя сцэны з розных опер [[Рыхард Вагнкр|Рыхарда Вагнкра]]. Аднак пэўныя пакоі не былі ўпрыгожаныя, толькі аздабленне 14 пакояў было скончанае да смерці Людвіга. Тым не менш, цалкам адкрыты для турыстаў ён быў толькі 3,5—4 гады пазней, калі былі дабудаваныя пэўныя вонкавыя часткі.

▲У інтэр’ерах замка галоўную ролю выконваюць выявы да опер Вагнера і старых нямецкіх легенд. Лебядзіны матыў — тое, чым пранізаная ўся архітэктура замка і мастацкія ўпрыгожанні. Лебедзь — [[геральдыка|геральдычная]] птушка старога роду графаў Швангаў — пераемнікам гэтага роду лічыў сябе бацька Людвіга, Максыміліян II Баварскі.

▲Напрыканцы [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] частка [[золата]] [[Рэйхсбанк]]а захоўвалася ў замку. У апошнія дні вайны золата было вывезенае ў невядомым кірунку. Паводле чутак, яно было затопленае ў бліжэйшым возеры Алат. У замку таксама захоўваліся скрадзеныя каштоўнасьці, карціны, мэбля, якія прызначаліся для асабістай калекцыі [[Адольф Гітлер|Гітлера]].