Цімон Забароўскі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Біяграфія |
др →Біяграфія: дапаўненне |
||
Радок 5:
Пачатковую адукацыю атрымаў дома. У 1810 г. вучыўся ў школе ва Львове. Скончыў [[Крамянецкі ліцэй]], пад час вучобы быў сябрам літаратурнага гуртка. Таварышамі Ц. Забароўскага падчас вучобы былі Алаізій Каржанеўскі, Ян Казімір Ардынец, Францішак Кавальскі, Густаў Алізар. Па ліцэі паехаў у Варшаву, дзе ў 1817—1818 гадах займаўся паэтычнымі перакладамі і рэдактурай. Аднак, атрымаўшы колькі негатыўных рэцэнзій на свае творы, Ц. Забароўскі вяртаецца ў Крамянец. У Крамянцы рэдагаваў літаратурную частку часопісаў «Ćwiczenia naukowe» (1818—1819) і «Pamiętnik Naukowy» (1819). Калі «Ćwiczenia naukowe» не знайшло патрэбнай фінансавай падтрымкі, Ц. Забароўскі ў 1819 г. вяртаецца ў бацькоўскі маёнтак Лычкоўцы, дзе жыў і працаваў да сваёй смерці.
Да 1821—1822 гадоў адносяць раман Ц. Забароўскага з замужняй суседкай, вядомай пад уяўным імем Альзіры, у ідэнтыфікацыі якой няма пэўнасці. М. Данілевіч-Зялінская меркавала, што пад псеўданімам схавана Ганна Развадоўская, сястра прыяцеля Цімона — У. Развадоўскага з Навасёлкі, якую выдалі замуж за барона Чаховіча з Зарубінцаў, што за 30 км ад Лычкоўцаў. Аднак, успаміны сучаснікаў прымушаюць бачыць пад псеўданімам Лауру Семяноўскую, маладую жонку суседа Забароўскіх — Юзафа Забельскага, уладальніка Гарадніцы.
Біёграфы адзначаюць, Забароўскі падоўгу прагульваўся берагам Збруча ў ваколіцах Лычкоўцаў і ў Медаборах, замілаваны роднымі мясцінамі апяваў іх вершамі. Улюблёнае Забароўскім месца для творчасці было недзе па-над Збручам паблізу «скал» Медабор. Побач з любоўнай і пейзажнай лірыкай, якая праславіла яго, Забароўскі спрабуе звяртацца і да гістарычнай тэматыкі.▼
Цімон хацеў ажаніцца з каханай, але яго маці выступіла рэзка супраць, пагражала пазбавіць яго спадчыны і настаяла на часавым ад'ездзе да дзядзькі У. Шапціцкага (брата маці) у Якубовіцы пад Люблінам. Лаура ж была згодная на развод нават са стратай бацькоўскага маёнтка, але была не гатовай страціць апеку над маленькім сынам. Увесну 1822 году Цімон атрымаў ліст, дзе Лаура паведамляла пра сваё рашэнне разарваць адносіны з паэтам, каб захаваць сям'ю дзеля сына.
Ц. Забароўскі загінуў у 1828 г. пры няясных абставінах. Паводле плётак, вінаваты быў раман з замужняй суседкай. Адны падазравалі, што паэт быў утоплены слугой раўнівага мужа, іншыя бачылі проста няшчасны выпадак. Бліжэйшыя сябры Забароўскага — Ф. Лашоўскі і Ю. Сабінскі — у некралогу неабачліва агарнулі яго смерць ў рамантычны арэол, нагадаўшы, што, паводле [[Гётэ|гётаўскага]] Вертэра, няшчасныя закаханыя канчаюць жыццё самагубствам. Таму, яшчэ ў 1920-х мясцовыя жыхары памяталі пра Ц. Забароўскага як пра самагубцу. Аднак, сведак смерці не было, афіцыйна ён памёр ад апаплексічнага ўдару. Бацькі пахавалі Цімона каля царквы побач з астатнімі родзічамі, насуперак глухому абурэнню сялян.▼
▲Біёграфы адзначаюць, Забароўскі падоўгу прагульваўся берагам Збруча ў ваколіцах Лычкоўцаў і ў Медаборах, замілаваны роднымі мясцінамі апяваў іх вершамі. Улюблёнае Забароўскім месца для творчасці было недзе па-над Збручам паблізу «скал» Медабор. Побач з любоўнай і пейзажнай лірыкай, якая праславіла яго, Забароўскі спрабуе звяртацца і да гістарычнай тэматыкі. У творчасці Ц. Забароўскага значныя перапады настрою, калі перыяды рамантычнай жыццярадаснасці чаргаваліся з перыядамі хрысціянскай пакоры. Тэарэтычна гэта можа быць сімптомам шырока распаўсюджанага псіхічнага захворвання — маніякальна-дэпрэсіўнага псіхозу.
▲Ц. Забароўскі загінуў у 1828 г. пры няясных абставінах. Паводле плётак, вінаваты быў вышэйзгаданы раман
== Творчасць ==
| |||