Вікіпедыя

Валянцін Іванавіч Варэннікаў: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др арфаграфія, typos fixed: ваеначальнік → военачальнік using AWB (7794)
др clean up using AWB (7893)
Радок 4:
Удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] з [[1942]] па [[1945]] год. Быў тройчы паранены. Варэнікаў ваяваў у [[Сталінград]]зе, ваяваў на Паўднёва-Заходнім, 3-м Украінскім, 1-ым Беларускім франтах, фарсіраваў [[Дняпро]] і [[Днестр]], ваяваў на Вісле, удзельнічаў у наступленні савецкіх войскаў ад Балтыкі да Карпат, прымаў удзел у штурме [[Берлін]]а. Вайну Валянцін Варэнікаў скончыў у званні капітана, быў узнагароджаны чатырма баявымі ордэнамі.
 
Удзельнічаў у [[Парад Перамогі|Парадзе Перамогі]], вайсковыхваенных падзеях у [[Ангола|Анголе]], [[Сірыя|Сірыі]], [[Эфіопія|Эфіопіі]] і [[Афганістан]]е. Галоўны арганізатар прац воінскіх часцей па ліквідацыі наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС.
 
З [[1962]] па [[1966]] год быў камандзірам дывізіі Ленінградскай вайсковайваеннай акругі, з [[1967]] па [[1969]] — камандзірам корпуса гэтай акругі. У 1969—1971 — камандуючы 3-й арміяй Савецкай групы войскаў у Германіі. У 1971—1973 — першы намеснік камандуючага штабам Савецкай групы войскаў у Германіі. У 1973—1979 — камандуючы войскамі Чырванасцяжнай Прыкарпацкай вайсковайваеннай акругі. У [[1978]] годугодзе прысвоена званне генерала арміі. У 1979—1984 — начальнік Галоўнага ўпраўлення, першы намеснік начальніка Генеральнага штаба Узброеных Сіл СССР. Першым намеснікам начальніка Генеральнага штаба Узброеных Сіл СССР заставаўся да [[1989]] года. У 1984—1989 — начальнік Групы ўпраўлення Міністэрства абароны СССР у Афганістане. У 1989—1991 — галоўнакамандуючы Сухапутнымі войскамі — намеснік міністра абароны СССР, член Савета абароны СССР.
 
У жніўні [[1991]] года падтрымаў [[ДКНС|Дзяржаўны камітэт па надзвычайнаму становішчу]] падпісаў яго зварот "Слова да народа". У [[1994]] адзіны з абвінавачваных па справе ДКНС адмовіўся прыняць амністыю, стаў перад судом і быў апраўданы. Генпракуратура апратэставала рашэнне суда. Прэзідыум Вярхоўнага суду Расіі правёў перасуд і пакінуў ў сіле апраўдальны прысуд. У [[1995]] годзе Варэннікаў абраны дэпутатам Дзяржаўнай Думы Расіі. Са студзеня 1996 па 1999 працаваў старшынёй камітэта Дзяржаўнай Думы па справах ветэранаў. 7 снежня 2003 года абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы Расіі па спісе блока «Радзіма» (трэці нумар федэральнага спісу). Быў намеснікам старшыні Камітэта па справах ветэранаў, сустаршынём фракцыі «Радзіма».
Радок 12:
== Узнагароды ==
 
За [[Аперацыя Магістраль|аперацыю Магістраль]], распрацаваную і паспяхова праведзеную сумесна з камандуючым 40-й арміяй у Афганістане Барысам Громавым, быў удастоены звання Героя Савецкага Саюза. Узнагароджаны ордэнам «За вайсковыяваенныя заслугі», двумадзвюма ордэнамі Леніна, чатырма ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Кастрычніцкай Рэвалюцыі, Кутузава I ступені, трыма — Айчыннай вайны I і II ступені, Чырвонай Зоркі, «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені, трыццаццю медалямі СССР, а таксама больш за дваццаццю замежнымі ордэнамі і медалямі.
 
{{Normdaten
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Валянцін_Іванавіч_Варэннікаў"