Паўлюк Багрым: Розніца паміж версіямі

 

Вучыўся ў пачатковай парафіяльнай школе, фундатарам якой быў ксёндз [[В. Магнушэўскі]]. Пазнаёміўся з вальнадумнай паэзіяй; пачаў пісаць сам. У сувязі з сялянскімі хваляваннямі [[1828]] у Крошыне і за распаўсюджанне верша "Бунт хлопаў" (варыянт "Рабункаў мужыкоў" Я. Баршчэўскага) прыцягваўся да следства. Ад літаратурнай спадчыны паэта захаваўся толькі адзін верш "Зайграй, зайграй, хлопча малы...", які стаў хрэстаматыйным для беларускай літаратуры. Упершыню гэты верш апублікаваў у сваіх успамінах навагрудскі адвакат І. Яцкоўскі.<ref>Powieść czasu mojego, czyli Przygody litewskie. Londyn, 1854; Выд. 2: Poznań, 1858</ref> Паўлюк Багрым, як і яго бацька, быў кавалём. У гэтым рамястве дасягнуў мастацкіх вяршыняў, пра што сведчыць зробленая ім металічная каваная жырандоль, якая і сёння захоўваецца ў [[Крошынскі касцёл|Крошынскім касцёле]]. Пахаваны на мясцовых могілках. У [[1985]] у Крошыне адкрыты музей народнага мастацтва і рамёстваў імя Паўлюка Багрыма.