Ёсеф Леапольд Звонарж: Розніца паміж версіямі

'''Іозеф Леапольд Звонарж''' ({{lang-cs|Josef Leopold Zvonař}}; [[{{ДН|22 студзеня]], [[|1|1824]] }} — [[{{ДС|23 студзеня]], [[|1|1865]]}})  — чэшскі кампазітар, музыказнаўца і музычны педагог.

Скончыў [[Пражская школа арганістаў|Пражскую школу арганістаў]], вучань [[Карл Франц Піч|Карла Франца Піча]]. Адразу па заканчэнні курса быў прыняты асістэнтам, а затым і выкладчыкам, сярод яго вучняў быў, у прыватнасці, [[Антанін Дворжак]]. У [[1856]]— [[1858]]  гг. узначальваў школу, затым у [[1860]]  г. заняў месца дырэктара Сафійскай акадэміі  — жаночай музычнай навучальнай установы.

Найбольшае значэнне маюць музыказнаўчыя працы і навучальныя дапаможнікі Звонаржа, асабліва ў галіне гармоніі, шмат у чым піянерскія для Чэхіі,  — перш за ўсё, «Дапаможнік да лёгкага складання ўжытных кадэнцыі» ({{lang-cs|Navedení k snadnému potřebných kadencí skládání}}; [[1859]]), якія сыгралі важную ролю ў фармаванні чэшскай музычнай тэрміналогіі. Апублікаваў цыкл з васьмі артыкулаў «Слова пра чэшскія народныя песні» ({{lang-cs|Slovo o českých národních písních}}; [[1860]]) і чатырохтамовы звод апрацовак чэшскіх народных песень «Чэшскія музычныя помнікі» ({{lang-cs|Hudební památky české}}; [[1862]]—[[1864]]). Аўтар нявыдадзенай і не пастаўленай оперы, царкоўнай музыкі, шматлікіх песень.