Аўгусцін Аўрэлій: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.2+) (робат дадаў: ku:Augustînus |
катэгорыя, вікіфікацыя |
||
Радок 1:
{{НК}}▼
[[Image:AugustineLateran.jpg|thumb|Самая старая з вядомых выяў св. Аўгусціна, 6 ст.]]
'''Святы Аўгусцін (Блажэнны)''' ({{lang-la|Augustinus Sanctus}}, поўн. '''Аўрэлі Аўгусцін''';
Праз маніхейства, скептыцызм і нэаплатанізм прыйшоў да рымскага хрысціянства, вучэнне якога аб грэхападзенні і памілаванні зрабілі на яго моцнае ўражанне. У прыватнасці, ён бароніць (супраць Пелагія) вучэнне аб перадвызначэнні: чалавеку загадзя перадвызначана Богам блажэнства ці пракляцце. Чалавечая гісторыя, якую Аўгусцін выкладае ў кнізе «Аб горадзе Божым», «першай сусветнай гісторыі», паводле яго ёсць барацьба двух варожых царстваў — царства прыхільнікаў усяго зямнога, ворагаў Божых, г. зн. свецкага царства (civitas terrena ці diaboli), і царства Божага (civitas dei). Пры тым ён атаясамлівае Царства Божае, у адпаведнасці з яго зямной формай існавання, з рымскай царквой. Аўгусцін вучыць аб тым, што пры стварэнні свету Бог заклаў у матэрыяльны свет у зародку формы ўсіх рэчаў, з якіх яны пасля самастойна развіваюцца. Аўгусцін стаў пачынальнікам напрамку неаплатанізму ў хрысціянскай філасофіі (аўгусцінізма), які панаваў у Заходняй Еўропе да XIII ст., калі яго змяніў хрысціянскі арыстоцелізм Альберта Вялікага і Тамаша Аквінскага.
Радок 26 ⟶ 25:
Аўгусцін даводзіў перавагу духовай улады над свецкай. Дзяржава патрэбная з-за сілы грэхападзення чалавека і няздольнасці самастойна выйсці на шлях веры. Успрыняўшы вучэнне Аўгусціна, царква абвесціла сябе зямной часткай Божага горада, і пазыцыянавала сябе як вярхоўнага арбітра ў зямных справах.
Аўгусцін рэзка супрацьпастаўляў царкву і дзяржаву. Сваім меркаваннем пра тое, што «горад зямны», то бок дзяржаўнасць, звязаны з царствам
== Творы ==
Радок 37 ⟶ 36:
* Retractationes (Перагляды).
▲{{НК}}
[[Катэгорыя:Святыя]]
{{Link GA|no}}
|