Сяргей Аляксандравіч Балахонаў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 3:
 
== Жыццяпіс ==
Скончыў гомельскую сярэднюю школу № 49 з паглыбленым вывучэньнем [[нямецкая мова|нямецкае мовы]] ([[1994]]), гістарычны факультэт [[Гомельскі дзяржаўны унівкрсітэт|Гомельскага дзяржаўнага універсітэту]] ([[1999]]). НастаўнічаеСлужыў ва перапынкам[[Унутраныя навойскі службуРэспублікі ўБеларусь|ўнутраных арміівойсках Рэспублікі Беларусь]] ([[2000]])). ЖывеЗ [[2001]] працуе настаўнікам гісторыі і пераважнаграмадствазнаўства ў Гомелі. Халасты.
 
Літаратурную творчасць пачаў яшчэ да [[1992]], аднак творы, напісаныя да восені [[1998]], нідзе не публікаваліся. Сярод іх вершаваныя зборнікі вершаў "Сонцавароты", "Брама сталасьці", "Мой беларускі...", "Дваццатае вока вясны", "Паляваньне на тэкст" няскончаныя эпічныя паэмы "Прывітаньне, мая каханая" і "Алесь Гальшэўскі", некалькі фантастычных апавяданняў і аповесць "Іх спаткала нявосень".
Першыя публікацыі з'явіліся ўвосень 1998 у самвыдаце "Сымболь" (Мінск, рэд. Вадзім Карцаў) і адначасова ў газетах "[[Наша слова (1990)|Наша слова]]" і "[[Наша Ніва (1991)|Наша Ніва]]". У [[1999]] стаў адным з аўтараў, без якіх, па словах Л. Рублеўскай, нельга было ўявіць тагачаснай "Нашай Нівы". Ад таго часу на старонках "Нашай Нівы" публікаваліся ягоныя дзённікавыя творы, шэраг апрацаваных гарадскіх легенд "''Die modernen Sagen''" ("Сучасныя сагі"), эсэ, гістарычныя містыфікацыі, вершы, музычныя рэцэнзіі ды іншае.