Партыя працы (Нідэрланды): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 29 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q275441 (translate me)
др clean up, replaced: лідэр → лідар (3), фармаванн → фарміраванн, двума → дзвюма, вэбсайт → вебсайт, мэр → мер, д ў → д у, == → == (3), гэт using AWB
Радок 34:
Партыя працы была заснавана [[9 лютага]] [[1946]] года на базе Сацыял-дэмакратычнай рабочай партыі, да якой далучыліся дзве іншыя невялікія партыі: лева-ліберальная Вальнадумная дэмакратычная ліга (ВДЛ) і лева-хрысціянскі Хрысціянска-дэмакратычны саюз (ХДС).
 
У перыяд паміж [[1946]] і [[1958]] гадамі Партыя працы фарміруе кааліцыйныя ўрада. З [[1948]] года ўрад ўзначальваеузначальвае [[Вілем Дрэс]]. Пад яго кіраўніцтвам пачынаецца пасляваеннае аднаўленне Нідэрландаў, пачатак будаўніцтва «дзяржавы ўсеагульнага дабрабыту», абвяшчэння незалежнасці [[Інданезія|Інданезіі]] і ўступленне Нідэрландаў у [[НАТА]]. Пасля ўрадавага крызісу [[1958]] года, партыя працы пайшла ў апазіцыю, у якой знаходзілася да [[1965]] года. Электаральная падтрымкі выбаршчыкаў Партыі працы пайшла на спад.
 
У [[1965]] годзе Партыя працы ўваходзіць ва ўрадавую кааліцыю, якая аднак праіснавала нядоўга. Між тым, маладое пакаленне спрабуе атрымаць кантроль над Партыяй працы. Група маладых сябраў партыі, якія называюць сябе новымі левымі, патрабуюць рэфармавання партыі: яны лічылі, што партыя павінна стаць арыентаванай на новыя сацыяльныя рухі, прыняўшы іх анты-парламенцкую стратэгію і іх пытанні, такія, як вызваленне жанчын, ахова навакольнага асяроддзя і развіцця трэцяга свету. У знак пратэсту супраць нарастальнага ўплыву новых левых, шэраг вядомых членаў партыі, у тым ліку Дрэс-малодшы, пакінулі партыю і стварылі новую, якая атрымала назву Дэмакратычныя сацыялісты 70.
 
Пасля выбараў 1972 года, ні Партыя працы і яе саюзнікі, ні Каталіцкая народная партыя разам са сваімі саюзнікамі былі не ў стане заваяваць большасць. Партыі былі вымушаныя працаваць разам. З [[1973]] па [[1977]] год працаваў кааліцыйны ўрад, які ўзначальваў лідэрлідар Партыі працы [[Йооп дэн Ойл]]. Выбары 1977 выйграла Партыя працы, але ідэалагічны і асабісты канфлікт паміж Ван Агтом і Дэн Ойлом прадухіліў фарміраванні новага левацэнтрысцкай кабінета. Партыя працы перайшла да апазіцыі.
 
Пасля выбараў 1981 [[Хрысціянска-дэмакратычны заклік]] застаецца найбуйнейшай партыяй, але ён быў вымушаны супрацоўнічаць з Партыяй працы і партыяй Дэмакраты 66. У новым кабінеце на чале з Ван Агтом, Дэн Ойл стаў намеснікам прэм'ер-міністра. Асабісты і ідэалагічны канфлікт паміж [[Дрыс ван Агт|Ван Агтом]] і Дэн Ойлом завяршыўся падзеннем кабінета праз некалькі месяцаў пасля свайго прызначэння. Пасля выбараў 1982 Партыя працы перайшла да апазіцыі. На працягу гэтага перыяду, партыя пачынае рэформы. У 1986 годзе Дэн Ойл сышоў з палітыкі, прызначыўшы былога прафсаюзнага лідэралідара [[Вім Кок|Віма Кока]] сваім пераемнікам.
 
Пасля выбараў 1989 Партыя працы вярнулася да ўрада разам з Хрысціянска-дэмакратычным заклікам. Кок стаў намеснікам прэм'ер-міністра [[Рууд Любберс|Рууда Любберса]]. Партыя працы прымае асноўныя эканамічныя рэформы папярэдняга кабінета Любберса, у тым ліку прыватызацыю дзяржаўных прадпрыемстваў і рэформы дзяржавы ўсеагульнага дабрабыту. Яны працягвалі гэтуюгэту палітыку ў гэтым кабінеце. Кабінет сутыкаецца з цяжкімі пратэстамі прафсаюзаў і палітычнымі канфліктамі ўнутры Партыі працы.
 
З [[1994]] па [[2002]] год прэм'ер-міністрам быў прадстаўнік партыі Вім Кок. З [[2007]] года па [[2010]] год партыя ўваходзіць ва ўрадавую кааліцыю з Хрысціянска-дэмакратычным заклікам.
 
Пасля выхаду з урадавай кааліцыі, Вавтер Бос абвясціў, што ён сыходзіць з палітыкі, каб праводзіць больш часу з жонкай і двумадзвюма дочкамі. Тады мэр Амстэрдама Йоб Коэн заняў яго месца ў якасці лідэралідара Партыі працы.
 
== Ідэалогія ==
 
Партыя працы, якая стваралася як традыцыйная сацыял-дэмакратычная партыя, імкнецца стварыць дзяржаву ўсеагульнага дабрабыту. У 1970-я гады, яна радыкальна перагледзела сваю праграму і ўключыла новыя пытанні, такія, як вызваленне жанчын, ахове навакольнага асяроддзя і развіццё трэцяга свету. У 1990-х гадах партыя абнавіла сваю праграму, уключыўшы такія пытанні, як рэформа дзяржавы ўсеагульнага дабрабыту і прыватызацыю дзяржаўных прадпрыемстваў. У 2005 годзе партыя прыняла новую праграму, заснаваную на прынцыпах левацэнтрысцкай ідэалогіі. Яе асноўнымі пытаннямі з'яўляюцца занятасць, сацыяльнае забеспячэнне і дабрабыт і інвестыцыі ў грамадскае адукацыю, грамадскую бяспекі і ахове здароўя.
 
== Электарат ==
Гістарычна склалася так, Партыя працы карыстаецца падтрымкай працоўнага класа. У 21 стагоддзі партыя падтрымліваецца грамадскімі службоўцаміслужачымі, мігрантамі і працоўным класам. Партыя гістарычна была вельмі моцная ў буйных гарадах, такіх такіх як [[Амстэрдам]] і [[Ратэрдам]] і ў паўночных правінцыях [[Правінцыя Гронінген|Гронінген]], [[Фрысландыя]] і [[Дрэнтэ]].
 
Гістарычна склалася так, Партыя працы карыстаецца падтрымкай працоўнага класа. У 21 стагоддзі партыя падтрымліваецца грамадскімі службоўцамі, мігрантамі і працоўным класам. Партыя гістарычна была вельмі моцная ў буйных гарадах, такіх такіх як [[Амстэрдам]] і [[Ратэрдам]] і ў паўночных правінцыях [[Правінцыя Гронінген|Гронінген]], [[Фрысландыя]] і [[Дрэнтэ]].
 
== Удзел у выбарах ==
 
Удзел у выбарах да Другой палаты парламента Нідэрландаў:
* 1946 год: 28,3% — 29 месцаў (з 100 месцаў)
Радок 82 ⟶ 79:
== Спасылкі ==
{{Commonscat|Partij van de Arbeid}}
* [http://www.english.pvda.nl/ Афіцыйны вэбсайтвэб-сайт] {{ref-en}}
* [http://www.rug.nl/dnpp/politiekepartijen/pvda/index Інфармацыя аб нідэрландскія палітычныя партыі] {{ref-nl}}
* [http://www.parlement.com/9353000/1f/j9vvhy5i95k8zxl/vh8lnhrouwxn Partij van de Arbeid (PvdA)] {{ref-nl}}