Іван Іванавіч Насовіч: Розніца паміж версіямі

'''Іван Іванавіч НАСОВІЧ''' ({{ДН|7|10|1788|26|9}}, в. [[Вёска Гразівец, Чавускі раён|Гразівец]], цяпер [[{{МН|Чавускі раён]]|у Чавускім раёне|}} — {{ДС|6|8|1877|25|7}}) — беларускі мовазнавец-[[лексікограф]], [[фалькларыст]] і [[этнограф]]. Прадстаўнік ідэйна-палітычнага руху [[заходнерусізм]]у<ref>Трещенок Я. И. Две белорусские…</ref>.

Шмат падарожнічаў па [[Паўночна-Заходні край|Паўночна-Заходнім краі]]. Супрацоўнічаў з Аддзяленнем рускай мовы і славеснасці ПецярбурскайПецярбургскай АН, Археаграфічнай камісіяй, Аддзяленнем этнаграфіі [[Рускае геаграфічнае таварыства|Рускага геаграфічнага таварыства]]. Па ix прапанове склаў першы гістарычны слоўнік беларускай мовы «Алфавітны паказальнік старажытных беларускіх слоў, выбраных з Актаў, што адносяцца да гісторыі 3аходняй Расіі» (Увараўская прэмія 1865, рукапіс захоўваецца ў Бібліятэцы РАН у Санкт-ПецярбурзеПецярбургу), дзе растлумачаны каля 13 тыс. слоў. Асноўная навуковая праца І. І. Насовіча тлумачальна-перакладны «Слоўнік беларускай мовы» (1870, Дзямідаўская прэмія 1865), у які ўвайшло больш за 30 тыс. слоў, запісаных аўтарам у [[Магілёўская губерня|Магілёўскай]], [[Віцебская губерня|Віцебскай]], [[Мінская губерня|Мінскай]] і [[Гродзенская губерня|Гродзенскай]] губернях, а таксама выбраных з вуснай народнай творчасці, старабеларускіх пісьмовых помнікаў; усе значэнні слоў і словазлучэнняў раскрываюцца аўтарскімі тлумачэннямі з дакладнымі рускімі эквівалентамі і цытатамі з дыялектнай, фальклорнай ці агульналітаратурнай мовы, часам даецца этымалогія слоў. У 1881 быў выдадзены «Дадатак да беларускага слоўніка І. І. Насовіча» (каля 1 тыс. новых слоў). Слоўнік да гэтага часу застаецца унікальнымўнікальным зборам беларускай лексікаграфіі.