Вікіпедыя

Георгій Канстанцінавіч Жукаў: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др clean up using AWB
др clean up, replaced: ы]] у → ы]] ў, |апісанне выявы= → |подпіс = , а у → а ў, ы у → ы ў (2), мэта → мета, мета → мэта, Флота → Флоту, == using AWB
Радок 10:
|перыядканец=[[26 кастрычніка]] [[1957]]
|папярэднік={{s|[[Мікалай Аляксандравіч Булганін]]}}
|пераемнік=[[Маліноўскі, Радзівон Якаўлевіч|Радзівон Якаўлевіч Маліноўскі]]
|пасада_2=Член [[Палітбюро ЦК КПСС|Прэзідыума ЦК КПСС]]
|сцяг_2=Symbol-hammer-and-sickle.svg
Радок 23:
|дата смерці=18.6.1974
|месца смерці={{Месца смерці|Масква|у Маскве}}
|пахаваны={{Месца пахавання|Некропаль лякаля Крамлёўскай сцяны|у некропалі лякаля Крамлёўскай сцяны}}, Масква
|бацька=
|маці=
Радок 56:
{{!}}{{Медаль За абарону Сталінграда}}{{!!}}{{Медаль За абарону Каўказа}}{{!!}}{{Медаль За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.}}{{!!}}{{Медаль За перамогу над Японіяй}}
{{!}}-
{{!}}{{Медаль За ўзяцце Берліна}}{{!!}}{{Медаль За вызваленне Варшавы}}{{!!}}{{Медаль XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі}}{{!!}}{{Медаль 30 гадоў Савецкай Арміі і ФлотаФлоту}}
{{!}}-
{{!}}{{Медаль 40 гадоў Узброеных Сіл СССР}}{{!!}}{{Медаль 50 гадоў Узброеных Сіл СССР}}{{!!}}{{Медаль У памяць 800-годдзя Масквы}}{{!!}}{{Медаль У памяць 250-годдзя Ленінграда}}
Радок 118:
З чэрвеня 1940 Г. Жукаў камандаваў войскамі Кіеўскай асобай ваеннай акругі. У студзені-ліпені 1941 - начальнік Генштаба - намеснік наркама абароны СССР.
 
З пачаткам [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] увайшоўўвайшоў у склад Стаўку Вярхоўнага Галоўнакамандавання. Як прадстаўнік Стаўкі Г. К. Жукаў сумесна з камандаваннем Паўднёва-Заходняга фронту арганізаваў контрудар сіламі механізаваных карпусоў у раёне горада Броды. Яго мэта была адна - сарваць спробы гітлераўскага камандавання з ходу прарвацца да Кіева сваімі рухомымі злучэннямі.
 
У жніўні-верасні 1941 Г. К. Жукаў, камандуючы войскамі Рэзервовага фронту, паспяхова ажыццявіў першую ў гісторыі Вялікай Айчыннай вайны наступальную аперацыю. Тады пад [[горад Ельня|Ельняй]] склалася вельмі небяспечная сітуацыя: утварыўся выступ, з якога нямецкія танкавыя і матарызаваныя дывізіі групы армій "Цэнтр" на чале з фельдмаршалам фон Бокам рыхтаваліся напасці на савецкія войскі. Г. К. Жукаў кінуў асноўныя сілы артылерыі Рэзервовага фронту супраць танкавых і матарызаваных дывізій. Убачыўшы, як запалалі дзясяткі танкаў і машын, фельдмаршал загадаў адвесці бранетанкавыя сілы, замяніць іх пяхотай. Але і гэта не дапамагло. Пад моцным агнявым уздзеяннем нацысты былі вымушаны адступіць. Небяспечны выступ быў ліквідаваны. У баях пад Ельняй нарадзілася савецкая гвардыя.
Радок 136:
22.8.1944 Г. Жукаў быў выкліканы ў Маскву і атрымаў асаблівае заданне Дзяржаўнага камітэта абароны: падрыхтаваць войскі 3-га Украінскага фронту да вайны з [[Балгарыя]]й, урад якой прадаўжаў супрацоўнічаць з фашысцкай Германіяй. 5 верасня 1944 савецкі ўрад абвясціў вайну Балгарыі. Аднак на тэрыторыі Балгарыі савецкія войскі былі сустрэты балгарскімі воінскімі часцямі з чырвонымі сцягамі і без зброі. Г. Жукаў далажыў аб гэтым І. Сталіну і атрымаў указанне не раззбройваць балгарскія гарнізоны. У хуткім часе яны выступілі супраць фашысцкіх войскаў.
 
На завяршальным этапе вайны працягласць лініі фронту значна скарацілася. Вопыту вядзення наступальных аперацый у камандавання франтоў было дастаткова. Стаўка магла кіраваць усімі франтамі без дапамогі каардынатараў. У гэтых умовах Г. Жукаў быў назначаны камандуючым 1-м Беларускім фронтам, які дзейнiчаўдзейнічаў на Берлінскім напрамку.
 
У красавіку-маі 1945 войскі фронту пад яго камандаваннем ва ўзаемадзеянні з войскамі 1-га Украінскага і 2-га Беларускага франтоў паспяхова правялі [[Берлінская наступальная аперацыя|Берлінскую наступальную аперацыю]]. Разграміўшы буйнейшую групоўку гітлераўскіх войскаў, яны авалодалі [[Берлін]]ам. Разам з салдатамі маршал распісаўся на апаленай сцяне рэйхстага. 8 мая 1945 Г. Жукаў па даручэнню савецкага Вярхоўнага Галоўнакамандавання прыняў у Карлсхорсце (Берлін) капітуляцыю фашысцкай Германіі.
Радок 149:
 
== Узнагароды ==
Г. К. Жукаву чатыры разы прысвоена званне Героя Савецкага Саюза — у 1939, 1944, 1945, 1956 гадах. Ён узнагароджаны 6 ордэнамі Леніна, [[Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі|ордэнам Кастрычніцкай Рэвалюцыі]], 3 ордэнамі Чырвонага Сцяга, 2 ордэнамі Суворава I ступені. Палкаводзец двойчы удастоеныўдастоены ордэна "Перамога", а таксама ўзнагароджаны 15 медалямі СССР і 17 ордэнамі і медалямі замежных дзяржаў.
 
== Ацэнкі ==
 
Пераважная большасць даследчыкаў гісторыі Вялікай Айчыннай вайны характарызуе Г. К. Жукава, як таленавітага палкаводца. Пра яго жыццё і дзейнасць напісана шмат артыкулаў і кніг, здымаліся кінастужкі. Сярод апошніх выпускаў кінематаграфіі — серыял «Жукаў». У многіх гарадах усталяваны помнікі Жукаву. У Мінску ў яго гонар названы адзін з праспектаў.
 
Разам з тым некаторыя пісьменнікі-публіцысты характарызуюць Г. К. Жукава, як жорсткага самаўпэўненага чалавека і карупцыянера ([[Аляксандр Аляксандравіч Бушкоў|Аляксандр Бушкоў]], «Расія, якой не было») і ставяць пад пытанне яго талент палкаводца ([[Віктар Сувораў]], «Цень Перамогі»).
 
Цікава, што ў цыкле апавяданняў [[Васіль Быкаў|Васіля Быкава]] «Сцяна» есць апавяданне «Палкаводзец», галоўны герой якога, Палкаводзец спыняе адступленне чырвонаармейцаў расстрэлам некалькіх вайскоўцаўваенных без усялякага следства. Магчыма, што прататыпам гэтага персанажу стаў Г. К. Жукаў, бо на гэта есць наступныя намёкі: знешні выгляд, высокае становішча, бліскучыя перамогі. Таксама адна дэталь нагадвае некаторыя падзеі часоў Сталінградскай бітвы :"Палкаводзец узіраўся ў поплаў і асабліва далей, па той бок рэчкі, дзе з ляска выпаўзалі светлажоўтыя нямецкія танкі. Палкаводзец ужо сустракаўся з імі і ведаў, што гэта ён рашучымі дзеяннямі свайго войска змусіў нямецкае камандаванне перакінуць іх з Афрыкі, дзеля якой яны і былі афарбаваныя ў колер пустыні."<ref>[http://old.knihi.com/bykau/sciana/index.html#palkavodziec Васіль Быкаў. Сцяна]</ref>.
 
== Ушанаванне памяці ==
Радок 193 ⟶ 192:
[[Катэгорыя:Камандуючыя франтамі ў Вялікай Айчыннай вайне]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі Ржэўскай бітвы]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі ПарадуПарада Перамогі]]
[[Катэгорыя:Начальнікі Генеральнага штаба Савецкай арміі]]
[[Катэгорыя:Міністры абароны СССР]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Георгій_Канстанцінавіч_Жукаў"