Марыя Тэрэзія: Розніца паміж версіямі

3 дынастыі [[Род Габсбургаў|Габсбургаў]]. Дачка імператара [[Свяшчэнная Рымская імперыя|«Свяшчэннай Рымскай імперыі»]] [[Карл VI Габсбург|Карла VI]] (правіў у 1711—40). Атрымала ў спадчыну аўстрыйскі прастол пасля смерці бацькі паводле Прагматычнай санкцыі 1713 (у 1740—48 спадчыннае права Мырі Тэрэзіі аспрэчвалі еўрапейскія манархіі ў ходзе вайны за аўстрыйскую спадчыну). Да 1765 яе суправіцелем быў муж (з 1736) герцаг Франц Стэфан Латарынгскі (з 1745 імператар «Свяшчэннай Рымскай імперыі» [[Франц I Стэфан|Франц I]]), з 1765 — старэйшы сын [[Іосіф II Габсбург|Іосіф II]]. У час праўлення Марыі Тэрэзіі Аўстрыя ўдзельнічала ў [[Сямігадовая вайна|Сямігадовай вайне]] (1756—63) і [[Першы падзел Рэчы Паспалітай|1-м падзеле Рэчы Паспалітай]] (1772), завалодала [[Букавіна]]й (1775). Ва ўнутранай палітыцы цэнтралізавала дзяржаўнае кіраванне, садзейнічала развіццю прамысловасці і гандлю, прытрымлівалася асветнага абсалютызму, у т.л. заснавала народнага школьніцтва ў Аўстрыі (1774), абмежавала паншчыну ў Чэхіі (1775), адмяніла катаванні (1776).