|
'''Беларуская хрысціянска-дэмакратычная злучнасць (БХДЗ)''' — грамадска-палітычная арганізацыя.
Створана на ўстаноўчай канферэнцыі ў [[Мінск]]у [[1 чэрвеня]] [[1991]] г., прынята праграма і Статут, зарэгістравана [[16 снежня]] [[1991]] г. Штаб-кватэра знаходзілася ў Мінску. Абвясціла сябе пераемніцай [[Беларуская хрысціянская дэмакратыя, 1917|Беларускай хрысціянскай дэмакратыі]]<ref name>БЭ ў 18 тамах. Т.2., Мн., 1997, С.431.</ref> ([[1917]]—[[1940]]). Кіруючы орган — каардынацыйная рада. Асноўная мэта — духоўна-маральнае, нацыянальнае, палітычнае і эканамічнае адраджэнне Беларусі на прынцыпах негвалтоўнасці, плюралізму, прыватнай уласнасці, хрысціянскага брацтва з усімі народамі. Злучнасцю ў [[1991]] г. адноўлена выданне газета «[[Беларуская крыніца (1991)|Беларуская крыніца]]».
Ядро арганізацыі складалі 102 дэлегаты ўстаноўчай канферэнцыі, пераважна беларускамоўныя прадстаўнікі інтэлігенцыі маладога і сярэдняга ўзросту. Моўных, нацыянальных ці ўзроставых абмежаванняў не існавала, але сябрам БХДЗ, паводле Статута, можа быць той, хто падзяляе маральна-этычныя запаветы Хрыста. Кіруючыя органы: Каардынацыйная Рада і Управа. Было абрана 5 сустаршынь: П. Сілка (сустаршыня-каардынатар), І. Багдановіч, М. Рэшкаў, Э. Сабіла і Ф. Янушкевіч. Буйнейшыя арганізацыі былі створаны ў [[Брэст|Брэсце]], [[Гомель|Гомелі]], [[Гродна|Гродне]], [[Магілёў|Магілёве]], [[Мінск]]у, [[Полацк]]у.
АрганізацыяПаводле кс. [[Раман Дзванкоўскі|Рамана Дзванкоўскага]], арганізацыя між іншага выступала супраць [[польская мова|польскай мовы]] ў каталіцкіх касцёлах ў Беларусі і імкнулася да іх поўнай [[беларусізацыя|беларусізацыі]]<ref name=a>{{кніга | аўтар = [[Roman Dzwonkowski]] | частка = Sytuacja religijna Polaków na Białorusi| загаловак = Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa| адказны = pod red. Henryka Chałupczaka i Elżbiety Michaluk| месца = Lublin| выдавецтва = Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej| год = 2005| старонкі = 95| старонак = 284| isbn = 83-227-2388-1}}</ref>.
== Крытыка ==
ПрапанаванаПаводле Р. Дзванкоўскага, прапанаваная Злучасцю [[беларусізацыя]] каталіцкага касцёла ў Беларусі сустрэлася з крытыкай з боку польскай нацыянальнай меншасці ў гэтай краіне і часткі польскіх каталіцкіх святароў. — Арганізацыюарганізацыю абвінавашваліабвінавачвалі(хто?) ў тым, што яна спрыяе знішчаннюзнішчэнню нацыянальнай свядомасці палякаў у Беларусі з дапамогай спробы знішчаннязнішчэння аднаго з яе галоўных элементаў - — польскага касцёла. Паводле кс. [[Раман Дзванкоўскі|Рамана Дзванкоўскага]]лічыць, што Злучнасць упісваласяадпавядае ў тэзісытэзісам некаторых(якіх?) дзеячноўдзеячаў беларускіх нацыянальных партыяўпартый(якіх?), якія казалі, што ў Беларусі палякаў няма, а ёсць адныятолькі апалячаныя і акаталічаныя беларусы, якіх трэба вярнуць да ''роднага беларускага''. Паводле Дзванкоўскага арганізацыя дзейнічала таксама згодна з палітыкай беларускіх уладаў, для якіх ''беларусізацыя так шматлікай і культурна і грамадска найбольш актыўнай часткі грамадства была б (…) рэчайрэччу вялікая значэння'', а таксама, дэ-факта, прадаўжалапрацягвала палітыку беларускіх камуністаў з пасляваенных гадоў, якія змагаліся з касцёлам як з ''антысавецкай, польска-нацыяналістычнай прапагандай''<ref name=a/>.
{{зноскі}}
|
