Каталіцтва: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, replaced: вунія → унія (2), і у → і ў, мэнт → мент (6), о у → о ў (2), Папам Рымскім → Папай Рымскім (2), эўхарыс → еўхарыс (3), Эўха using AWB
Радок 1:
{{Хрысціянства}}
[[File:Francisco (20-03-2013).jpg|thumb|Цяперашні Папа Рымскі [[Францыск, Папа Рымскі|Францішак]]]]
'''Каталіцтва''', '''Каталіцкі Касцёл''', '''Каталіцкая царква''', '''каталіцызм''' — накірунак хрысціянства, які ахоплівае так званае заходняе [[хрысціянства]] ([[рымска-каталіцкі Касцёл]]) і уніяцкіяўніяцкія мясцовыя цэрквы, што прызнаюць першынство біскупа Рыма (Папы Рымскага), які з'яўляецца кіраўніком Каталіцкага Касцёла. Каталіцтва з'яўляецца найбуйнейшай галіной хрысціянскай рэлігіі, да яго вызнаўцаў належыць прыблізна 1 мільярд 115 мільёнаў чалавек, што складае каля 17,2 % жыхароў Зямлі.
 
== Гісторыя ==
Радок 21:
 
=== Крыніцы веры ===
Вышэйшым аўтарытэтам у справах веры з'яўляецца СвятоеСвяшчэннае Пісанне ([[Біблія]]) і Святая Традыцыя. Выражэннем веры ў каталіцтве з'яўляюцца выразы, што перадаюць яе змест і якія падаюцца Каталіцкім Касцёлам (дагматы, дагматычныя дэфініцыі). Такія выразы зместу веры абвяшчаюцца на паўсюдных саборах або [[Папы рымскія|Папам Рымскім]].
Папа Рымскі, калі навучае ўрачыста як пераемнік апостала Пятра (ex cathedra) не памыляецца ў пытаннях веры і маралі (беспамылковасць Папы, бязгрэшнасць Папы).
 
=== Вера і светапогляд ===
Каталіцкі Касцёл вучыць, што чалавек можа пазнаць Бога ўласным розумам, але гэта пазнанне датычыць больш самога факту існавання Бога. Розум жа, «асвечаны верай», з дапамогай асаблівага божага дару можа пазнаць натуру Бога. У пазнанні Бога і дагматаў веры дапамагае божае аб'яўленне. Чалавечы розум мае абмежаваныя магчымасці, таму ў поўні пазнаць Бога немагчыма.
Як і іншыя хрысціяне, католікі вераць у аднаго Бога ў трох асобах (Найсвяцейшая [[Тройца]]): Бог Айцец, Сын Божы (ЕзусІсус ХрыстусХрыстос, [[Ісус Хрыстос]]) і Дух Святы. Бог з'яўляецца ўсемагутным стваральнікам [[Сусвет]]у з нічога, усяго матэрыяльнага і нематэрыяльнага. Бог стварыў і чалавека — вяршыню ўсяго стварэння. Чалавек складаецца з цела і душы. Душа чалавека несмяротная і паклікана Богам існаваць на яго падабенства (на вобраз Бога). Разам з тым, Бог стварыў свет духаў — [[анёлангел]]аў. Некаторыя анёлыангелы паўсталі супраць волі Бога і сталі дзейнічаць яму насуперак ([[д’ябалд'ябал]], [[сатана]]). Першыя людзі — [[Адам (біблейскі герой)|Адам]] і [[Ева (біблейская гераіня)|Ева]] — пад уплывам д'ябла не паслухаліся Божых загадаў — учынілі [[першародны грэх]]. Вынікі гэтага ўчынку перайшлі на ўсіх людзей: пазбаўленне першаснай справядлівасці і святасці, аслабленасць чалавечай натуры («выгнанне з раю»). Пасля Адама і Евы, кожны чалавек носіць на сабе знак перашароднага граху, які можа быць змыты на хросце.
Сын Божы (ЕзусІсус ХрыстусХрыстос) стаўсястаў чалавекам (уцелавіўся) і памёр на крыжы, каб людзям вярнуць страчаны стан неба (раю). Хрыстос быў пачаты Духам Святым і нарадзіўся ў часе з [[Дзева Марыя|Дзевы (Панны) Марыі]]. Разам з тым, ён існаваў адвечна. Праз свае дабравольныя пакуты і крыжовую смерць, а таксама праз уваскрасенне з мёртвых, Хрыстос зрабіў справу адкуплення. У выніку гэтай справы людзі вызваліліся ад грахоў і іх наступстваў.
Хрыстос мае дзве натуры — боскую і чалавечую. Ён адзінасутны Богу-Айцу ў бостве і людзям у чалавецтве. Аднак, у адрозненні ад любога чалавека, Хрыстос не мае ніводнага граху.
Маці Хрыста — Марыя пры сваім зачацці не мела першароднага граху. Дагмат аб беззаганным зачацці Марыі адсутнічае ў праваслаўі. Марыя захавала дзявоцтва да канца жыцця. Пасля яго заканчэння яна з целам і душой была ўзята на неба (да раю). Як маці Бога, Марыя займае выключнае месца сярод святых, таму яе называюць найсвяцейшая.
Каталіцкі Касцёл вучыць, што на працягу гісторыі чалавецтва адбываецца змаганне з сіламі зла. Каб заставацца добрым, кожнаму чалавеку патрэбна дапамога — божая ласка. Гэтую ласку для людзей выслужыў Хрыстос. Існуе два кшталтытыпы ласкі — дзейсная ласка і асвячальная (пастаянная) ласка. Пастаянная ласка — гэта пастаянная накіраванасць жыць і дзейнічаць так, як гэтага жадае Бог. Дзейсная ласка дапамагае пры навяртанні або асвячэнні. Грэх — гэта свядомае і дабравольнае парушэнне божых загадаў. Чалавек, які робіць цяжкі грэх, страчвае асвячальную ласку. Калі ён памрэ ў такім стане, то трапіць у [[пекла]], таму такія грахі яшчэ называюць смяротнымі. Вярнуць асвячальную ласку пасля цяжкага граху можна праз сакрамэнтсакрамент [[споведзь|споведзі]]. Ад няцяжкіх грахоў можна ачысціцца як на споведзі, так і праз святую камунію (прычашчэнне, гл. [[эўхарыстыяеўхарыстыя]]). Прабачэнне грахоў і вызваленне ад іх называецца апраўданнем чалавека. Каталіцкае вучэнне аб апраўданні моцна адрозніваецца ад пратэстанцкіх.
 
=== СакрамэнтыСакраменты ===
[[Image:Fractio-panis1.JPG|thumb|right|210px|Прыгатаванне дароў падчас [[ЭўхарыстыяЕўхарыстыя|ЭўхарыстыіЕўхарыстыі]].<ref>[http://www.acbc.catholic.org.au/documents/200707031933.pdf General Instruction of the Roman Missal,] 321.</ref>]]
 
Божую ласку можна атрымаць праз сакрамэнтысакраменты (таямніцтвытаінствы). У каталіцтве, як і ў праваслаўі, прыняты сем сакрамэнтаўсакраментаў: хрост (хрышчэнне), канфірмацыя (алеепамазанне, бежмаванне), эўхарыстыяеўхарыстыя, пакаянне і паяднанне (споведзь), намашчэнне хворых, святарства, сужэнства. Пры гэтым хростхрышчэнне з'яўляецца першым сакрамэнтамсакраментам, прыняцце якога дазваляе прымаць іншыя і робіць чалавека хрысціянінам. Асаблівае месца ў каталіцтве займае культ эўхарыстыіеўхарыстыі (святая Імша, святая Камунія, Прычасце, Найсвяцейшыя цела і кроў Хрыста, Божае цела, адарацыя найсвяцейшага сакрамэнтусакраменту). ЭўхарыстыяЕўхарыстыя з'яўляецца вяршыняй і крыніцай хрысціянскай рэлігіі.
 
=== Месца людзей дыі іх абавязкі ===
Усе людзі пакліканы да святасці — поўні хрысціянскага жыцця і дасканалай любові дзякуючы нормаў паводзін, якія змешчаны ў божых запаведзях (дэкалог, дзесяць запаведзяў). Святасць — гэта прысвячэнне сябе целам і душой справе Божай славы і служэнню бліжняму, праз выконванне божай волі.
Душа чалавека пасля смерці трапляе ў неба ([[рай]]) або [[пекла]], у залежнасці ад таго, як пражыў сваё жыццё кожны канкрэтны чалавек. Душы, якія памерлі ў стане асвячальнай ласкі, але не гатовы трапіць у рай, перш, чым там апынуцца, праходзяць ачышчэнне ў чысцы ([[чысцец]]). Дактрына аб чысцы адсутнічае ў праваслаўных хрысціян. Калі Хрыстос прыйдзе другі раз на зямлю (парузія), адбудзіцца апошні суд і людскія целы ўваскроснуць. Паводле гэтага суда ЕзусІсус аддасць кожнаму чалавеку паводле яго спраў і па яго прыняццю або адкіданню ласкі (пар. Катэхізіс Каталіцкага Касцёла параграф 682). Душы, што памёрлі ў стане смяротнага граху, будуць вечна пакутаваць у пекле. Душы ў небе (раі) будуць вечна шчаслівыя.
 
=== Арганізацыйная структура ===
Католікі вызнаюць, што ўсе Касцёлы суі юрыс звязаны адзінствам паміж сабою і з біскупам Рыма (Папам Рымскім), а кожны член Каталіцкага Касцёла праз хростхрышчэнне належыць да ўсяго Каталіцкага Касцёла, і да канкрэтнага Касцёла суі юрыс.
 
Католікі вызнаюць, што ўсе Касцёлы суі юрыс звязаны адзінствам паміж сабою і з біскупам Рыма (Папам Рымскім), а кожны член Каталіцкага Касцёла праз хрост належыць да ўсяго Каталіцкага Касцёла, і да канкрэтнага Касцёла суі юрыс.
 
Каталіцкі Касцёл вучыць, што яго кіраўніком (галавой) з'яўляецца Хрыстос, якога бачным намеснікам і пераемнікам апостала Пятра з'яўлаецца біскуп Рыма ([[Папы рымскія|Папа Рымскі]]).
Радок 86 ⟶ 85:
# албанскі
# балгарскі
# беларускі ([[Уніяцтва|уніяты]] або вуніятыўніяты, грэка-католікі)
# венгерскі
# грэчаскі
Радок 95 ⟶ 94:
# русінскі (мітраполія)
# славацкі
# украінскі (большае архібіскупства; уніяты або вуніятыўніяты, грэка-католікі)
# харвацкі
Армянская традыцыя: