Мсціслаў Уладзіміравіч (вялікі князь кіеўскі): Розніца паміж версіямі

| апісанне выявы = Мініяцюра з [[Царскі Тытулярнік|Царскага Тытулярніка]]. 1672 год.

| сцяг =

| перыядпачатак = [[1088]]

| перыядканец = [[1094]]

| пераемнік = [[Давыд Святаславіч]]

| пасада_2 =

| сцяг_2 =

| перыядпачатак_2 = [[1095]]

| перыядканец_2 = [[1117]]

| папярэднік_2 = [[Давыд Святаславіч]]

| пераемнік_2 = [[Усевалад Мсціславіч, князь наўгародскі|Усевалад Мсціславіч]]

| пасада_3 = [[Князь растоўскі]]

| сцяг_3 =

| перыядпачатак_3 = [[1094]]

| перыядканец_3 = [[1095]]

| папярэднік_3 =

| пераемнік_3 =

| пасада_4 = [[Князь белгарадскі]]

| сцяг_4 =

| перыядпачатак_4 = [[1117]]

| перыядканец_4 = [[1125]]

| папярэднік_4 =

| пераемнік_4 =

| пасада_5 = [[Вялікі князь кіеўскі]]

| сцяг_5 =

| перыядпачатак_5 = [[1125]]

| перыядканец_5 = [[1132]]

| папярэднік_5 = [[Уладзімір Усеваладавіч Манамах]]

| пераемнік_5 = [[Яраполк Уладзіміравіч]]

| дата нараджэння = 1.6.1076

'''Мсціслаў Уладзіміравіч''', таксама празваны '''''Вялікім''''' ([[1 чэрвеня]] [[1076]]  — [[14 красавіка]] [[1132]])  — [[Вялікія князі кіеўскія|вялікі князь Кіеўскі]] ([[1125]]—1132), сын старажытнарускага князя [[Уладзімір Манамах|Уладзіміра Манамаха]] і [[Англія|англійскай]] прынцэсы Гіты Уэсэкскай.

Па волі бацькі ў трынаццацігадовым узросце стаў [[Ноўгарад|наўгародскім]] князем, дзе кіраваў у [[1088]]—[[1093]] і [[1095]]—[[1117]] гг, дзейнічаючы ў згодзе з наўгародцамі і спрыяючы ўмацаванню (у [[1116]] году адбылося пашырэнне наўгародскага дзяцінца) і ўпрыгожванню (па яго ўказанні закладзена была царква Звеставання на Гарадзішчы ў [[1103]] годугоде, і ў [[1113]]  — Мікола-Дварышчанскі сабор) горада.

У [[1093]]-—[[1095]] гг. Мсціслаў быў князем у [[Растоў|Растове]], граючы галоўную ролю ў барацьбе свайго бацькі Манамаха і [[Алег Святаслававіч|Алега Святаславіча]]: у [[1096]] годзе ў бітве на р.рацэ Мядзведзіца ён разбіў брата Алега  — [[Яраслаў Святаславіч|Яраслава Святаславіча]], а затым і самага Алега, якому прыйшлося пакінуць [[Мурам]] і [[Разань]] і бегчы ў стэп, да [[полаўцы|полаўцаў]].

У [[1117]]—[[1125]] гг. валадарыў у [[Белгарад-Кіеўскі|Белгарадзе]]. Калі ў [[1125]] годзе памёр Уладзімір Манамах, Мсціслаў прыняў тытул вялікага князя.

Вядомы сваёй барацьбой з [[Полацкае княства|Полацкім княствам]]. Першы паход на Полацкае княства здзейсніў у [[1127]] годзе, падчас якога былі ўзяты і разрабаваны гарады [[Стрэжаў]], [[Лагойск]], [[Заслаўе]], а ў Полацку князь [[Давыд Усяславіч]] заменены братам  — [[Барыс Усяславіч|Рагвалодам]]. Калі ў 1128 г. Рагвалод памёр, і ў Полацку зноў сеў Давыд, які адмовіўся ад міру, то Мсціслаў здзейсніў новы паход у [[1129]] годзе, падчас якога узяў у палон трох пакінутых Усяславічаў (Давыда, [[Святаслаў Усяславіч|Святаслава]] і [[Расціслаў Усяславіч|Расціслава]]) і ўсіх іх родных, а Полацкае княства анексаваў: сюды быў перакладзены на княжанне [[Ізяслаў Мсціславіч]].

14 красавіка 1132 г. Мсціслаў памёр, перадаўшы трон свайму брату [[Яраполк Уладзіміравіч|Яраполку]]. 1132 год агульнапрызнана лічыцца датай канчатковага распаду Кіеўскай Русі: з аднаго боку, сыны Мсціслава (Ізяслаў, Расціслаў, Усевалад) сталі кіраўнікамі самастойных княстваў, з іншага  — ніводны з найблізкіхнайбліжэйшых пераемнікаў Мсціслава не валодаў яго ваеннымі і палітычнымі талентамі і не змог спыніць дэзінтэграцыі старажытнарускіх земляў. І хоць Яраполк славіўся выдатным вайскаводампалкаводцам і адважным ваяром, але як палітык быў вельмі слабслабы і не мог спыніць далейшага распаду і драбненні земляў на незалежныя ад Кіева княствы.