Сяргей Іванавіч Грахоўскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Біяграфія: вікіфікацыя |
др →Творчасць: вікіфікацыя |
||
Радок 31:
Дэбютаваў вершам у 1926. Аўтар зборнікаў паэзіі «Дзень нараджэння» (1958), «Чаканне» (1960), «Табе зайздросціць сонца» (1963), «Памяць» (1965), «Тры вымярэнні» (1967), «Вершы» (1968), «Паэма дарог» (1970), «Зазімак» (1976), «Лірыка» (1978), «3ачараванасць» (1978), «Асеннія гнёзды» (1982), «Кругі надзеі» (1985), «Верую» (1987), «І радасць і боль» (1988). Выйшлі кнігі вершаў для дзяцей «Ад вясны да вясны» (1959), «Сёння і заўтра» (1961), «Гарыць касцёр» (1966), «Сонечная сцежка» (1980), «Знаходка» (1985), апавяданняў «Агеньчык у акне» (1972).
Аўтар нарысу «Горад маладосці» (1960), зборніка апавяданняў «Які вялікі дзень» (1966), дакументальных аповесцяў «[[Вёска Рудабелка|Рудабельская]] рэспубліка» (пастаўлены тэатрамі імя Я. Купалы і Гомельскім абласным драматычным у 1968; у 1972 створаны аднайменны [[Рудабельская рэспубліка, фільм|кінафільм]]), «Суровая дабрата» (1977), аповесцяў «Ранні снег» (1975), «Гарачае лета» (1974), «Сустрэча з самім сабою» (1988), «Споведзь» (вершы, аўтабіяграфічныя аповесці, 1990), кнігі ўспамінаў «Так і было» (1986).
Выступае і як [[публіцыст]]. Выдаў кнігу «Мінск» (1971) і нарыс на маральна-этычную тэму «Бацькі і дзеці» (1972). Аўтар успамінаў пра перыяд рэпрэсій (аўтабіяграфічная трылогія «Такія сінія снягі», 1988; «[[Зона маўчання]]», 1990; «З воўчым білетам», 1991).
Пераклаў на беларускую мову «80 000 кіламетраў пад вадой» [[Ж. Верн]]а (1937, з [[Ю. Лявонны]]м), аповесць «Ваенная тайна» [[А. Гайдар]]а (1936), раман «Крушэнне» [[Р. Тагор]]а (1958), «Выбраныя вершы і паэмы» [[А. Блок]]а (1980), кнігу лірыкі [[М. Дудзін]]а «Пасля спаткання» (1984), асобныя творы [[А.
== Прызнанне ==
| |||