Канстанцін Іванавіч Астрожскі: Розніца паміж версіямі

'''Канстанці́н Іва́навіч Астро́жскі''' ({{ДН|||1460}} — {{ДС|21|9|1530|11}}, [[Тураў]]) — староставялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч, мецэнат. Староста брацлаўскі, звянігародскі і вінніцкі (з 1497), [[вялікі гетман літоўскі]] (1497—1500, 1507—1530), маршалак валынскі і староста луцкі (з 1499), [[кашталян віленскі]] (1513—1522), [[ваявода троцкі]] (1522—1530). Прадстаўнік старажытнага роду тураўскіх князёў, палітычны дзеяч ВКЛ 16 ст., мецэнат. Займаў вышэйшыя дзяржаўныя пасады ў ВКЛ. Выдатны палкаводзец, пад кіраўніцтвам якога атрыманы перамогі больш чым у 60-ці бітвах, у тым ліку ў [[Бітва пад Оршай, 1514|бітве пад Оршай (1514 г.)]].

З роду [[Род Астрожскіх|Астрожскіх]]. Вайсковую службу пачаў удзелам у барацьбе з крымскімі татарамі і ў [[вайна Маскоўскай дзяржавы з Вялікім княствам Літоўскім, 1492-1494|маскоўска-літоўскай вайне]] (1492—1494). У 37-гадовым узросце прызначаны вялікім гетманам літоўскім. УПаводле Попісу 1528, паволе Попісугода, выстаўляў са сваіх зямель 426 вершнікаў, т.б. меў каля 41 тыс. падданых. У змаганнях з крымскімі татарамі і маскоўцамі К. І. Астрожскі, згодна з надпісам на надмагіллі, атрымаў 63 перамогі. Асабліва вядомая яго перамога над маскоўскім войскам у [[Бітва пад Оршай|бітве пад Оршай]] на рэчцы Крапіўне ([[8 верасня]] [[1514]]). Абаронца праваслаўя ў ВКЛ, будаваў цэрквы, у т.л. у Вільні. Быў двойчы жанаты з [[Таццяна Сямёнаўна з Гальшанскіх|Таццянай з Гальшанскіх]], за якой яму адышлі вялікія вотчыны (частка Глуска, Гальшан, Раманава з КопыссюКопысем і Баранню і інш.) і Аляксандрай са Слуцкіх. Ад першага шлюбу меў сына [[Ілля Канстанцінавіч Астрожскі|Іллю]], ад другога — [[Канстанцін Васіль Астрожскі|Канстанціна-Васіля]]. Пахаваны ў [[Кіева-Пячорская лаўра|Кіева-Пячорскай лаўры]].