Сяргей Піліпавіч Кавалік: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Сяргей Кавалік у Сяргей Піліпавіч Кавалік |
вікіфікацыя |
||
Радок 21:
| Сайт =
}}
'''Сяргей Піліпавіч Кавалік''' (13 (25) кастрычніка 1846, в. [[Свадкавічы]], [[Чэрыкаўскі павет]], [[Магілёўская губерня]], [[Расійская імперыя]] — 26 красавіка 1926, [[Мінск]], [[БССР]]) —
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям'і вайскоўца, сына казака Зянькоўскага павета [[Палтаўская губерня|Палтаўскай губерні]], які скончыў ваенную школу ў [[Пецярбург
Навучаўся ў [[Аляксандраўскі Брэсцкі корпус|Аляксандраўскім Брэсцкім корпусе]], потым у [[Паўлаўскае ваеннае вучылішча|Паўлаўскім ваенным вучылішчы]]. Скончыў [[Кіеўскі ўніверсітэт]] атрымаўшы ступень кандыдата матэматыкі. Адзін з арганізатараў «хаджэння ў народ» рэвалюцыйных народнікаў. Арыштаваны 14 чэрвеня 1874 г. і па працэсе 193-х 23 студзеня 1878 г. асуджаны да пазбаўлення ўсіх правоў стану і катаржным працам у крэпасцях на 10 гадоў.
Тэрмін катаржных прац скончыўся на Кары 4 верасня 1883 г., і ён быў прызначаны на пасяленне ў [[Якуцкая вобласць|Якуцкую вобласць]]. Дастаўлены ў г. [[Якуцк]] 26 лістапада 1883 г. і прызначаны на пасяленне ў акруговы горад [[Верхаянск]] Верхаянскай акругі, куды прыбыў 6 студзеня 1884 г. 15 студзеня 1885 г. зафіксаваў самую нізкую тэмпературу ў Верхаянску
Прылічаны 17 студзеня 1892 г. да сялян Усцьянскага паселішча Верхаянскай акругі і ў сакавіку выехаў з сям'ёй у г. Якуцк. Жыў у Намскім улусе Якуцкай акругі, а 7 ліпеня 1892 г., атрымаўшы дазвол Іркуцкага генерал-губернатара, выехаў на жыхарства ў г. [[Верхаленск]] [[Іркуцкая губерня|Іркуцкай губерні]]. У сакавіку 1893 г. пераехаў на жыхарства ў г. [[Балаганск]] Іркуцкай губерні.
Радок 44:
== Творы ==
* Верхоянские якуты и их экономическое положение. Иркутск. 1895.
* Изучение влияния золотопромышленности на быт якутов. // ИВСОИРГО. Т. XXVIII. №
* О киренских якутах. // ИВСОИРГО. Т. XXVIII. №
* Движение семидесятых годов по большому процессу. // Былое. №
* Революционеры-народники в каторге и ссылке. // Каторга и ссылка. №
* Революционное движение 70-х годов и процесс 193-х. Москва. 1928.
== Літаратура ==
* Автобиография народовольца, почетного пенсионера Наркомсобеса Белоруссии, Сергея Филипповича Ковалика. // Народны камісарыят сацыяльнай апекі Беларускай Савецкай Соцыялістычнай Рэспублікі 1919—1923 гг. Да надзвычайнага з'езду Саветаў Рабочых, Сялянскіх і Чырвонаармейскіх дэпутатаў Беларусі. Мінск. 1924. С. 50-55.
* М. С. А. Сяргей Кавалік (Дзядуня рэвалюцыі). // Полымя. №
* Бончь-Осмоловская М. Сергей Ковалик в Минске. // Нёман. №
* Малінін А. С. Рэвалюцыянер Сяргей Кавалік. // Помнікі гісторыі і культуры Беларусі. №
* Сергей Ковалик. // Мельников М. Ф. Шел край наш дорогой столетий. Минск. 1987. С. 24-28.
* Казарян П. Л. Олекминская политическая ссылка 1826—1917 гг. Якутск. 1995. С. 172, 192, 265, 449, 470;
Радок 63:
[[Катэгорыя:Рэвалюцыянеры Расіі]]
[[Катэгорыя:
[[Катэгорыя:Пахаваныя на Ваенных могілках, Мінск]]
| |||