Герард Венгерскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др лексіка (у адпаведнасці са слоўнікам беларускай рэлігійнай лексікі)
clean up, replaced: Файл: → Выява: (2), енедыктын → енедыкцін (2), пакутнік → мучанік, {{Месца нараджэння|Венецыя}} → {{Месца нараджэння using AWB
Радок 1:
[[ФайлВыява:57. Szent Gellért.jpg|thumb|Герард Венгерскі]]
Св. '''Герард Венгерскі''' (каля [[977]], {{Месца нараджэння|Венецыя|у Венецыі}} — {{Дата смерці|24|9|1046}}, {{Месца смерці|Будапешт}}) — ({{lang-la|Gerardus}}, {{lang-hu|Gellért}}), '''Гелерт''', '''Герхард''', народжаны '''Джорджа Сагрэда''' — [[каталіцтва|каталіцкі]] святы, [[бенедыкціны|бенедыкцін]], [[біскуп]], пакутнікмучанік, асветнік [[Венгрыя|Венгрыі]].
 
== Біяграфія ==
[[Выява:Szekesfehervar Puspokkut3.jpg|thumb|злева|Герард Венгерскі. Помнік у [[Секешфехервар]]ы]]
 
Герард, тады яшчэ Джорджа Сагрэда, нарадзіўся ў [[Венецыя|Венецыі]] ў [[род Сагрэда|знатнай сям'і]], прадстаўнік якой у [[1026]]—[[1032]] гадах быў [[дож]]ам. На працягу пяці гадоў вучыўся ў манастырскай школе, прыняў пострыг у бенедыктынскімбенедыкцінскім кляштары Святога Георгія ў родным горадзе, пасля чаго быў накіраваны для працягу навучання ў [[Балоння|Балонню]]. Скончыўшы адукацыю, ён вярнуўся ў Венецыю і ў [[1012]] годзе стаў прыёрам роднага кляштара.
 
[[ФайлВыява:Szent Gellért szobra 4.jpeg|thumb|Помнік Святому Герарду ў [[Будапешт|Будапешц]]е]]
У [[1015]] годзе Герард вырашыў здзейсніць паломніцтва ў Святую зямлю, аднак дабрацца да яе яму было не наканавана: карабель, на якім ён плыў, патрапіў у буру і прычаліў на востраве Святога [[Андрэй Першазваны|Андрэя Першазванага]]. У шляху ён пазнаёміўся з абатам з Венгрыі, які пераканаў яго застацца на час у яго краіне, сустрэцца з каралём [[Іштван I Святы|Іштванам I]] і працягнуць свой шлях у [[Іерусалім]] праз [[Канстанцінопаль]]. Аднак апынулася так, што Герард правёў тут усё астатняе жыццё і прысвяціў яго справе ўмацавання хрысціянства ў Венгрыі.
 
У [[1020]] годзе кароль Іштван I, пазней прылічаны да ліку святых, запрасіў Герарда быць настаўнікам для яго сына [[Святы Эмерык|Імрэ (Эмерыка)]], якія пазней таксама стаў святым. У [[1023]] годзе Герард сыйшоў у бенедыктынскібенедыкцінскі клаштар, дзе правёў каля сямі гадоў. У [[1030]] годзе кароль Іштван паставіў Герарда біскупам новых земляў на поўдні краіны, адваяваных у язычніцкіх правадыроў. У далейшым Герард рупліва працаваў над распаўсюджаннем хрысціянскай веры ў гэтых землях, а таксама і па ўсёй Венгрыі.
 
У [[1038]] годзе памёр кароль, і язычнікі, скарыстаўшыся гэтым, пачалі помсціць хрысціянам. Біскуп Герард быў схоплены і пакараны смерцю. Яго пасадзілі ў бочку ў якой былі цвікі і кінулі з [[гара Гелерт|гары]]. Цяпер гара знаходзіцца ў межах [[Будапешт]]а і носіць яго імя. Кананізацыя, нароўні з Іштванам I і яго сынам Імрэ, адбылася ўжо ў [[1083]] годзе пры Папе [[Рыгор VII, Папа Рымскі|Рыгоры VII]]. Памяць Святога Герарда ў Каталіцкай Царкве — [[24 верасня]]. Святы Герард лічыцца адным з заступнікаў Венгрыі.
Радок 22:
[[Катэгорыя:Каталіцкія святыя]]
[[Катэгорыя:Святыя Венгрыі]]
[[Катэгорыя:БенедыкціныБенедыкцінцы]]
[[Катэгорыя:Святыя паводле алфавіту]]
[[Катэгорыя:Хрысціянскія святыя XI стагоддзя]]