Мацей Юзаф Анцута: Розніца паміж версіямі

Пробашч у [[Шаты|Шатах]], [[Вількамір]]ы, [[Вёска Свір|Свіры]], канонік [[Інфлянты|інфлянцкі]], [[смаленск]]і і [[Вільня|віленскі]] ад [[1695]], афіцыял віленскі. [[Рэферэндар вялікі літоўскі|Рэферэндар духоўны ВКЛ]] [[4 снежня]] [[1705]]—[[1717]] (атрымаў пасаду дзякуючы падтрымцы [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]]), тытуларны біскуп [[Мізынапальмасінопаль|мізынапалітанскімасінопальскі]] ў [[Фракія|Фракіі]] і суфрган віленскі ад [[1710]], кусташ віленскі ад [[1714]], каад'ютар ад [[18 чэрвеня]] [[1717]]. У [[1710]] падпісаў акт [[Сандамірская канфедэрацыя|Сандамірскай канфедэрацыі]]. Пасля смерці ў [[1722]] [[віленская дыяцэзія|віленскага біскупа]] [[Канстанцін Казімір Бжастоўскі|Канстанціна Казіміра Бжастоўскага]] фактычна заняў яго пасаду. Збудаваў касцёлы ў Вількаміры, [[Салокі|Салоках]], пачаў будаўніцтва парафіяльнага касцёла ў [[Новагародак|Новагародка]]. Памёр па дарозе з Варшавы, дзе прыняў сенатарскую прысягу. Пахаваны ў віленскай кафедры.

[[Катэгорыя:родРод Анцутаў|Мацей Юзаф]]

[[Катэгорыя:біскупыБіскупы віленскія]]