Эльфы (Міжзем’е): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Эльфы (Міжзем'е) у Эльфы, Міжзем'е |
clean up, replaced: (Міжзем'е)| → , Міжзем'е| (3), {мова- → {lang-, вэндзі → вендзі (2), ]] - → ]] — , == → == , Саўрон → Саўран, Квенья → Квэнья, В using AWB |
||
Радок 1:
'''Эльфы''' ({{
== Асаблівасці эльфаў ==
На самой справе эльфы - не бессмяротныя. Іх жыццё храналагічна рознае існаванню [[Арда, Міжзем'е|Арды]] (фантастычнага свету, у якім жылі ўсё істоты, якіх прыдумаў Толкін). Калі знікне Арда, не стане і эльфаў. Такім чынам, іх жыццё расцягваецца на бясконцыя тысячагоддзі. Ніколі не хварэюць, паскорана папраўляюцца пасля ран. Маюць зрок і слых мацнейшыя, чым у людзей [http://dic.academic.ru/dic.nsf/ruwiki/1210446]. Добра валодаюць [[
Сталеюць эльфы значна марудней, чым людзі. Прыкладна ў 50 год эльф набывае дарослы воблік (адпаведны чалавечаму юнацтву), у якім застаецца ўсё жыццё. Па мудрасці эльфы переважаюць людзей, але духоўнай сталасці дасягаюць, верагодна, ва ўзросце 3 000 гадоў. Да гэтага свет здаецца ім новым, прыгожым і цікавым, а пасля пачынае абцяжарваць сваёй аднастайнасцю і цыклічнымі паўторамі падзей. Менавіта таму, магчыма, Толкін называў "юнымі" эльфаў [[Першая Эпоха Міжзем'я|Першай]] і [[Другая Эпоха Міжзем'я|Другой Эпохі]], калі большасці гэтых істот не было 3 000 гадоў. У [[Трэцяя Эпоха Міжзем'я|Трэцюю Эпоху]] такіх маладых эльфаў амаль не засталося. Іх культура прасякнулася песімізмам і сумам.
Пасля 3000-гадовага "юнацтва" пачынаецца новы цыкл жыцця эльфа - "сталасць", - якая скончваецца, верагодна, у 10 000 гадоў, пасля чаго пачынаецца "старасць". У тэкстах Толкіна згадваецца толькі адзін эльф, якому было больш за 10 000 - [[Кірдан]]. У яго ўжо была барада - рыса, не ўласцівая эльфам.
== Гісторыя народаў ==
У [[Міжзем'е|Міжзем'і]] эльфы лічацца самымі цудоўнымі істотамі. Былі створаныя [[Валар
Першая Эпоха была эпохай эльфаў. У Другую іх культура пачала вянуць. У трэцюю эльфы сталі пакідаць Міжзем'е і вяртацца ў
▲У [[Міжзем'е|Міжзем'і]] эльфы лічацца самымі цудоўнымі істотамі. Былі створаныя [[Валар|Валарамі]] - пазней за [[Гномы, Міжзем'е|гномаў]], але раней набылі прытомнасць. Прачнуліся ля возера Куйвіэйнен і пабачылі зорнае неба - з тых часоў назаўсёды палюбілі зоркі. Спачатку баяліся Валараў, але потым большая частка іх (якая атрымала потым назву "[[Эльдар (Міжзем'е)|Эльдар]]") перасялілася ў чароўную краіну [[Валінор]]. Частка эльфаў засталася ля возера і атрымала назву "Авары" ("не прыняўшыя"). З Валінора многія перасяліліся ў Міжзем'е.
У часы [[Другая Эпоха Міжзем'я|Другой Эпохі]] яны выкавалі ўсе дзевятнаццаць пярсцёнкаў ([[Пярсцёнак Усяўладдзя]] выкаваў сам [[
▲Першая Эпоха была эпохай эльфаў. У Другую іх культура пачала вянуць. У трэцюю эльфы сталі пакідаць Міжзем'е і вяртацца ў Валінор. Вядома, што ў [[Чацвёртая Эпоха Міжзем'я|Чацвёртую Эпоху]] эльфаў у Міжзем'і засталіся толькі адзінкі. Яны настолькі аслабелі, што сталі нябачныя чалавечаму воку, нібыта прывіды, якія блукаюць па Міжземью, усімі забытыя, і сумуюць аб былых часах, калі Міжзем'е было юным.
Да [[Людзі,
▲У часы [[Другая Эпоха Міжзем'я|Другой Эпохі]] яны выкавалі ўсе дзевятнаццаць пярсцёнкаў ([[Пярсцёнак Усяўладдзя]] выкаваў сам [[Саўрон]]), і тры з іх дасталіся самім эльфам.
Пасля Канца Свету эльфы далучацца да [[
▲Да [[Людзі (Міжзем'е)|людзей]] эльфы спачатку ставіліся мірна, але пасля шматлікіх здрад прасякнуліся недаверам да іх.
▲Пасля Канца Свету эльфы далучацца да [[Айнур|айнураў]] і сальюць з імі галасы ў Другой Мелодыі (Першая Мелодыя мела месца напярэдадні стварэння сусвету).
== Спасылкі ==
Радок 25 ⟶ 24:
{{Свет Міжзем'я}}
{{Мовы Міжзем'я}}
[[Катэгорыя:Народы Міжзем'я]]
[[Катэгорыя:Міжзем'е]]
{{Link FA|sl}}
[[de:Figuren in Tolkiens Welt#Elben]]
| |||