Свята-Георгіеўская царква (Вялікія Лукі): Розніца паміж версіямі

У цэнтры вёскі [[Вялікія Лукі]] Баранавіцкага раёна.

Пабудавана ў [[1923]]-26[[1926]] гг. з дрэва на месцы драўлянага храма 2-йдругой палавіны [[19 ст.]], у пачатку [[21 ст.]] абкладзена сілікатнай цэглай.

Вырашана прамавугольным ўу плане аб’ёмамаб'ёмам пад вальмавым[[вальмавы дах|вальм]]авым крыжовым дахам, завершаным па цэнтры 4-гранным шатровым[[шатровы дах|шатров]]ым светлавым барабанам[[барабан, архітэктура|барабан]]ам. Да фасада далучаны прамавугольны [[прытвор]], да алтарнай[[алтар]]най сцяны –— прамавугольная [[апсіда|апсід]]а з бакавой рызніцай[[рызніца|рызніц]]ай. Сцены расчлянёны вялікімі прамавугольнымі аконнымі праёмамі, умацаваны вуглавымі і прасценачнымі[[прасценак|прасцен]]ачнымі [[лапатка, лапаткаміархітэктура|лапатк]]амі.

Першае апісанне драўлянай царквы ў вёсцы Лукі сустракаецца ў дакументах Візітаў уніяцкіх цэркваў Мінскага і Навагрудскага сабораў 1680–1682[[1680]]–[[1682]] гг., што захоўваюцца ў Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі.Святаром прыходу быў Якаў Радзевіч. Прыход аб’ядноўваўаб'ядноўваў 540 прыхаджан.

Згодна з апісаннем [[1864]] года ў сяле Лукі мелася Свята-Георгіеўская, чацьвёртагачацвёртага класа драўляная царква, пабудаваная ў [[1779]] годзе рымарымска-каталіцкім біскупам Касакоўскім[[Касакоўскі]]м. Пры царкве было 2366 прыхаджан.

У апісанні цэркваў і прыходаў Мінскай епархіі [[1879]] года згадваецца драўляная Свята-Георгіеўская царква, пабудаваная ў [[1770]] годзе на сродкі рымарымска-каталіцкага біскупа Касакоўскага. Царква была вырашана падоўжаным прамавугольнікам з адным глухім цыбулепадобным купалам[[купал]]ам у франтоннай[[франтон]]най частцы. Дах гонтавы[[гонт]]авы, вокны размешчаны ў адзін рад, дзвярэй двое. Унутры царква мела драўляную падлогу, столь падшыта дошкамі. Новы [[іканастас]] з калонамі[[калона|калон]]амі быў пафарбаваны ў белы колер, з пазалочанымі[[пазалота|пазало]]чанымі карнізамі[[карніз]]амі, рамамі і разьбоюразбою, складаўся з 14 абразоў размешчаных ўу два рады. На звоніцы, пабудаванай асобна ад царквы, было пяць званоў вагою ў 20, 5, 2, 1 і 1/2 пуда.

Настаяцелем храма быў Сілуян Кахановіч, рукапаложаны ў [[1865]] годзе. Пры царкве было заснавана царкоўна-прыходскае папячыцельства і штатнае народнае вучылішча.

У склад прыходу ўваходзілі вёскі Вялікія Лукі, [[Малыя Лукі]], [[Волька]], [[Малое Гарадзішча]], [[Рагізніца]], [[Багушы]], [[Млынок]], [[Валахва]], [[Русіны]], [[Грабавец]].

Памятныя кніжкі Мінскай губерніі згадваюць прозвішча святара Свята-Георгіеўскай царквы вёскі Вялікія Лукі Сілуяна Кахановіча да [[1914]] года ўключна.

* Праваслаўныя храмы Беларусі / А.М. Кулагін, З.Э. Герасімовіч, У.П. Свентахоўскі. - Мн., БелЭн, 2007. - 103 с.

«Візіты уніяцкіхўніяцкіх цэркваў Мінскага і Навагрудскага сабораў 1680 –— 1682 гг.» / Укладальнік Д.В.Лісейчыкаў. –— Мінск: І.П.Логвінаў, 2009. –— 270 с., стар. 128.