Гравітацыйная лінза: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '300px|міні|справа '''Гравітацыйная лінза''' - масіўнае цела (планета, [...' |
др вырашэнне неадназначнасцяў using AWB |
||
Радок 3:
'''Гравітацыйная лінза''' - масіўнае цела ([[планета]], [[зорка]]) або сістэма цел ([[галактыка]], скопішча галактык, скопішча [[Цёмная матэрыя|цёмнай матэрыі]]), якая перакрыўляцца сваім [[Гравітацыйнае поле|гравітацыйным полем]] кірунак распаўсюджвання [[Электрамагнітнае выпраменьванне|электрамагнітнага выпраменьвання]], падобна да таго, як перакрыўляць светлавы прамень звычайная лінза.
Як правіла, гравітацыйныя лінзы, здольныя істотна сказіць малюнак фонавага аб'екта, уяўляюць сабой досыць вялікія засяроджвання масы: галактыкі і сукупнасці галактык. Больш кампактныя аб'екты, напрыклад, зоркі, таксама адхіляюць прамяні святла, аднак на гэтак малыя [[Вугал|вуглы]], што зафіксаваць такое адхіленне не ўяўляецца магчымым. У гэтым выпадку можна толькі заўважыць кароткачасовае павелічэнне яркасці аб'екта-лінзы ў той момант, калі лінза пройдзе паміж [[Планета Зямля|Зямлёй]] і фонавым аб'ектам. Калі аб'ект-лінза яркі, то заўважыць такое змяненне нерэальна. Калі ж аб'ект-лінза не яркі ці ж не бачны зусім, то такая кароткачасовая ўспышка цалкам можа назірацца. Падзеі такога тыпу называюцца '''мікралінзаваннем'''. Цікавасць тут звязана не з самім працэсам лінзавання, а з тым, што ён дазваляе выявіць масіўныя і не бачныя ніякім іншым спосабам шчыльнасці матэрыі.
Яшчэ адным напрамкам даследаванняў мікралінзавання стала ідэя выкарыстання [[каўстыка|каўстык]] для атрымання [[Інфармацыя|інфармацыі]] як аб самім аб'екце-лінзе, так і пра тую крыніцу, чыю святло яна факусуе. Пераважная большасць падзей мікралінзавання цалкам ўпісваецца ў здагадку, што абодва целы сферычнай формы. Аднак у 2-3% усіх выпадкаў назіраецца складаная крывая яркасці, з дадатковымі кароткімі пікамі, якая сведчыць аб фарміраванні каўстык ў лінзаваных малюнках<ref>Гл. напрыклад M. Dominik, Mon.Not.Roy.Astron.Soc. 353 (2004) 69 ([http://arxiv.org/pdf/astro-ph/0309581 astro-ph/0309581])</ref>. Такая сітуацыя можа мець месца, калі лінза мае няправільную форму, напрыклад, калі лінза складаецца з двух або больш цёмных масіўных цел. Назіранне такіх падзей безумоўна цікава для вывучэння прыроды цёмных кампактных аб'ектаў. Прыкладам паспяховага вызначэння параметраў падвойнай лінзы з дапамогай вывучэння каўстык можа служыць выпадак мікралінзавання OGLE-2002-BLG-069<ref>[http://www.arxiv.org/abs/astro-ph/0502018 astro-ph/0502018]</ref>. Акрамя таго, маюцца прапановы па выкарыстанні каўстычнага мікралінзавання для высвятлення геаметрычнай формы крыніцы, альбо для вывучэння профілю [[Яркасць|яркасці]] працяглага фонавага аб'екта, і ў прыватнасці для вывучэння [[Атмасфера|атмасфер]] зорак-гігантаў.
| |||
