Люсія Трыпалійская: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
clean up using AWB
Радок 11:
| папярэднік = [[Баэмунд VII, граф Трыпалі|Баэмунд VII]]
| пераемнік =
| пасада_2 = [[Княства АнтыяхіяАнтыёхія|Тытулярная княгіня АнтыяхііАнтыёхіі]]
| сцяг_2 = Armoiries Bohémond VI d'Antioche.svg
| парадак_2 =
Радок 24:
| веравызнанне = [[каталіцтва]]
| род =
| бацька = [[Баэмунд VI, князь АнтыяхііАнтыёхіі|Баэмунд VI Прыгожы]]
| маці = Сібіла
| пахаваны =
Радок 30:
| дзеці = Філіп дэ Тусі
}}
'''Люсія Трыпалійская''' (? — каля [[1299 год|1299]]) — [[графства Трыпалі|графіня Трыпалі]] уў [[1287]]—[[1289]], тытулярная [[Княства АнтыяхіяАнтыёхія|княгіня АнтыяхііАнтыёхіі]] ў [[1287]]—[[1299]]. У яе кіраванне графства Трыпалі было заваявана [[мамлюкі|мамлюкамі]] і спыніла існаванне ў якасці самастойнай дзяржавы.
 
== Біяграфія ==
Няма ніякіх дакладных звестак ні пра дату нараджэння Люсіі, ні пра раннія гады яе жыцця. Яна была другой дачкой [[Баэмунд VI, князь АнтыяхііАнтыёхіі|Баэмунда VI]], графа Трыпалі і тытулярнага князя АнтыяхііАнтыёхіі, ад шлюбу з [[Сібіла Армянская|Сібілай Армянскай]].
 
Пасля смерці [[19 кастрычніка]] [[1287]] года брата Люсіі, [[Баэмунд VII, граф Трыпалі|Баэмунда VII]], іх маці абвясціла [[рэгент]]ам Трыпалі Бертрана дэ Жыбле, які неўзабаве стаў настолькі непапулярны сярод гараджан, што тыя адмовіліся прызнаваць яго ўладу і стварылі ўласную камуну. Гэта вымусіла Люсію прыбыць у графства і прыняць яго пад сваё кіраванне. Першапачаткова яна не падтрымлівала ні дэ Жыбле, які лабіяваў інтарэсы [[Генуя|генуэзцаў]], ні камуну. Калі прыхільнікі дэ Жыбле, якіх узначальваў [[Бенедэта Закарыя]], паспрабавалі пасадзіць у Трыпалі [[падэста|падэсту]] і тым самым ператварыць горад у генуэзскую калонію, глава камуны пагадзіўся прызнаць правы Люсіі, аднак было ўжо позна: яна ўступіла ў саюз з генуэзцамі, якія нарэшце афіцыйна прызналі яе графіняй у [[1288]] годзе<ref name="Folda">{{кніга|аўтар=Jaroslav Folda.|загаловак=Crusader art in the Holy Land|месца=Cambridge|выдавецтва=Cambridge University Press|год=2005|pages=384|allpages=714|isbn=0521835836}}</ref>.
 
Такое рашэнне прыйшлося не да спадобы[[Венецыя|венецыянцамвенецыя]]нцам і [[піза]]нцам, якія канкуравалі з генуэзскімі гандлярамі. Яны тайна ўступілі ў перамовы з [[мамлюкі|мамлюкскім]] [[султан]]ам Егіпта Аль-Мансур Калаунам і пераканалі яго напасці на Трыпалі. Люсія паспрабавала прыцягнуць на свой бок [[манголы|манголаў]] і звярнулася за дапамогай да еўрапейскіх кіраўнікоў. Не атрымаўшы ад іх дапамогі, яна схавалася ў замку Нефен пад аховай рыцараў-гаспітальераў<ref>{{кніга|аўтар=|загаловак=Crusade and settlement|адказны=Peter W. Edbury|месца=Cardiff|выдавецтва=University College Cardiff Press|год=1985|pages=220|allpages=281|isbn=0906449782}}</ref>, а затым адплыла на [[востраў Кіпр|Кіпр]] у суправаджэнні іаанітаў і тампліераў<ref>{{кніга|аўтар=Jaroslav Folda.|загаловак=Crusader art in the Holy Land|pages=385}}</ref>. З-за ўнутраных супярэчнасцей, выкліканых яе дзеяннямі, абаронцы Трыпалі не змаглі належным чынам арганізаваць абарону<ref name="Folda" />. Сталіца графства пала пад націскам егіпцян [[26 красавіка]] [[1289]] года, тым самым яно спыніла сваё існаванне. Пасля страты ўладанняў Люсія, верагодна, вярнулася ў Еўропу.
 
Дакладная дата яе смерці невядомая. Прынята лічыць, што яна памерла ў [[1299]] годзе.
Радок 47:
 
== Літаратура ==
* {{книгакніга|автораўтар=René Grousset.|загаловак=L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient|месца=Paris|выдавецтва=Payot|год=1949|isbn=2-228-12530-X}}
 
{{Антыяхійскія манархі}}