Міхаіл Мікалаевіч Чыгір: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др The file Image:Flag_of_Belarus_(1991-1995).svg has been replaced by Image:Flag_of_Belarus_(1918,_1991-1995).svg by administrator commons:User:Ymblanter: ''File renamed: [[commons:COM:FR#reasons|File renaming criterion...
вікіфікацыя, ілюстрацыя
Радок 1:
{{Дзяржаўны дзеяч
| беларускае імя = Міхаіл Мікалаевіч Чыгір
| партрэт = Чыгір Міхаіл Мікалаевіч.jpg
| шырыня партрэта =
| подпіс =
Радок 8:
| тытул = [[Прэм'ер-міністр Беларусі]]
| парадак = 2
| сцяг = Flag_of_Belarus_(1918,_1991-1995).svg
| перыядпачатак = [[22 ліпеня]] [[1994]]
| перыядканец = [[18 лістапада]] [[1996]]
Радок 15:
| прэзідэнт = [[Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка|Аляксандр Лукашэнка]]
| каментар =
| дата нараджэння = 24 мая .05.1948
| месца нараджэння = в. Усава, [[Капыльскі раён]], [[Беларусь]]
| дата смерці =
Радок 35:
}}
 
'''Міхаіл Мікалаевіч Чыгір''' ({{ДН|24|5|1948}}, [[Вёска Усава, Капыльскі раён|в. Усава]], [[{{МН|Капыльскі раён]]|у Капыльскім раёне}}, [[Мінская вобласць]]) — другі [[Прэм'ер-міністры Беларусі|Прэм'ер-міністр Рэспублікі Беларусь]] ([[22 ліпеня]] [[1994]]—[[18 лістапада]] [[1996]]).
 
== Біяграфія ==
Скончыў [[Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт|Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі]] ([[1970]]), спецфакультэт па міжнародных эканамічных адносінах пры Маскоўскім фінансавым інстытуце ([[1982]]).
Скончыў [[Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт|Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі]] ([[1970]]), спецфакультэт па міжнародных эканамічных адносінах пры Маскоўскім фінансавым інстытуце ([[1982]]). З [[1970]] па [[1971]] Чыгір працаваў эканамістам у Салігорскім аддзяленні [[Дзяржбанк СССР|Дзяржбанка СССР]], у [[1971]]—[[1972]] — начальнікам крэдытнага аддзялення Бярэзінскага аддзялення Дзяржбанка, потым служыў у войску. У [[1983]] годзе сям'я Чыгіроў пераехала ў [[Мінск]]. Тут Міхаіл Чыгір працаваў кіраўніком Маскоўскага аддзялення Дзяржбанка СССР, потым — кіраўніком Мінскай гарадской канторай Дзяржбанка СССР, затым стаў першым намеснікам старшыні кіравання «[[Аграпрамбанк]]а». Вянком кар'еры банкіра ён лічыць пасаду старшыні праўлення «[[Белаграпрамбанк]]а». У [[1994]] годзе, пасля перамогі [[Лукашэнка]] на выбарах, Чыгір стаў першым прэм'ер-міністрам у прэзідэнцкай рэспубліцы. Працаваў у гэтай пасадзе да лістапада [[1996]] года. Напярэдадні [[Рэферэндум у Беларусі, 1996|рэферэндуму]] гучна сышоў у адстаўку. Праз некаторы час пасля адстаўкі з'ехаў у [[Масква|Маскву]], дзе працаваў кіраўніком расійскага прадстаўніцтва еўрапейскага канцэрна «[[GЕА]]». Вярнуўся ў [[Мінск]] пасля таго, як [[Вярхоўны Савет Беларусі|Вярхоўны Савет]] ініцыяваў [[Альтэрнатыўныя прэзідэнцкія выбары, 1999|выбары]] прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (абвешчаныя на май [[1999]] г.). Вылучыўся ў ролі кандыдата на гэту пасаду, спадзяючыся такім шляхам вярнуць сваю краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Аднак [[30 сакавіка]] [[1999]] г., незадоўга да выбараў, быў арыштаваны па абвінавачванні ў злоўжыванні службовым становішчам, перавышэнні ўлады і службовых паўнамоцтваў, халатнасці (абвінавачванне ставілася да гадоў яго працы ў банкаўскай сферы і на пасадзе прэм'ер-міністра). [[30 лістапада]] [[1999]] г. была змененая мера пакарання пад падпіску аб невыездзу. [[19 мая]] [[2000]] [[Мінскі гарадскі суд]] прысудзіў тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады (адвакатам Міхаіла Чыгіра выступала яго жонка — [[Юлія Чыгір]]). Гэтае рашэнне адмяніў [[Вярхоўны суд]] ([[5 снежня]] [[2000]] г.), адправіўшы матэрыялы на дарасследаванне. Чыгір прымаў удзел у [[Парламенцкія выбары ў Беларусі, 2000|выбарах]] у [[Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Беларусі|Палату прадстаўнікоў Народнага сходу Рэспублікі Беларусь]] ([[кастрычнік]] [[2000]]) і ў сваёй акрузе прайграў [[Наталля Машэрава|Наталлі Машэравай]].
 
З [[1970]] па [[1971]] Чыгір працаваў эканамістам у Салігорскім аддзяленні [[Дзяржбанк СССР|Дзяржбанка СССР]], у [[1971]]—[[1972]] — начальнікам крэдытнага аддзялення Бярэзінскага аддзялення Дзяржбанка, потым служыў у войску.
 
У [[1983]] годзе сям'я Чыгіроў пераехала ў [[Мінск]]. Тут Міхаіл Чыгір працаваў кіраўніком Маскоўскага аддзялення Дзяржбанка СССР, потым — кіраўніком Мінскай гарадской канторай Дзяржбанка СССР, затым стаў першым намеснікам старшыні кіравання «[[Аграпрамбанк]]а». Вянком кар'еры банкіра ён лічыць пасаду старшыні праўлення «[[Белаграпрамбанк]]а».
 
У [[1994]] годзе, пасля перамогі [[Лукашэнка]] на выбарах, Чыгір стаў першым прэм'ер-міністрам у прэзідэнцкай рэспубліцы. Працаваў у гэтай пасадзе да лістапада [[1996]] года.
 
Напярэдадні [[Рэферэндум у Беларусі, 1996|рэферэндуму]] гучна сышоў у адстаўку. Праз некаторы час пасля адстаўкі з'ехаў у [[Масква|Маскву]], дзе працаваў кіраўніком расійскага прадстаўніцтва еўрапейскага канцэрна «[[GЕА]]».
 
Скончыў [[Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт|Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі]] ([[1970]]), спецфакультэт па міжнародных эканамічных адносінах пры Маскоўскім фінансавым інстытуце ([[1982]]). З [[1970]] па [[1971]] Чыгір працаваў эканамістам у Салігорскім аддзяленні [[Дзяржбанк СССР|Дзяржбанка СССР]], у [[1971]]—[[1972]] — начальнікам крэдытнага аддзялення Бярэзінскага аддзялення Дзяржбанка, потым служыў у войску. У [[1983]] годзе сям'я Чыгіроў пераехала ў [[Мінск]]. Тут Міхаіл Чыгір працаваў кіраўніком Маскоўскага аддзялення Дзяржбанка СССР, потым — кіраўніком Мінскай гарадской канторай Дзяржбанка СССР, затым стаў першым намеснікам старшыні кіравання «[[Аграпрамбанк]]а». Вянком кар'еры банкіра ён лічыць пасаду старшыні праўлення «[[Белаграпрамбанк]]а». У [[1994]] годзе, пасля перамогі [[Лукашэнка]] на выбарах, Чыгір стаў першым прэм'ер-міністрам у прэзідэнцкай рэспубліцы. Працаваў у гэтай пасадзе да лістапада [[1996]] года. Напярэдадні [[Рэферэндум у Беларусі, 1996|рэферэндуму]] гучна сышоў у адстаўку. Праз некаторы час пасля адстаўкі з'ехаў у [[Масква|Маскву]], дзе працаваў кіраўніком расійскага прадстаўніцтва еўрапейскага канцэрна «[[GЕА]]». Вярнуўся ў [[Мінск]] пасля таго, як [[Вярхоўны Савет Беларусі|Вярхоўны Савет]] ініцыяваў [[Альтэрнатыўныя прэзідэнцкія выбары, 1999|выбары]] прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (абвешчаныя на май [[1999]] г.). Вылучыўся ў ролі кандыдата на гэту пасаду, спадзяючыся такім шляхам вярнуць сваю краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Аднак [[30 сакавіка]] [[1999]] г., незадоўга да выбараў, быў арыштаваны па абвінавачванні ў злоўжыванні службовым становішчам, перавышэнні ўлады і службовых паўнамоцтваў, халатнасці (абвінавачванне ставілася да гадоў яго працы ў банкаўскай сферы і на пасадзе прэм'ер-міністра). [[30 лістапада]] [[1999]] г. была змененая мера пакарання пад падпіску аб невыездзу. [[19 мая]] [[2000]] [[Мінскі гарадскі суд]] прысудзіў тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады (адвакатам Міхаіла Чыгіра выступала яго жонка — [[Юлія Чыгір]]). Гэтае рашэнне адмяніў [[Вярхоўны суд]] ([[5 снежня]] [[2000]] г.), адправіўшы матэрыялы на дарасследаванне. Чыгір прымаў удзел у [[Парламенцкія выбары ў Беларусі, 2000|выбарах]] у [[Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Беларусі|Палату прадстаўнікоў Народнага сходу Рэспублікі Беларусь]] ([[кастрычнік]] [[2000]]) і ў сваёй акрузе прайграў [[Наталля Машэрава|Наталлі Машэравай]].
 
Чыгір прымаў удзел у [[Парламенцкія выбары ў Беларусі, 2000|выбарах]] у [[Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Беларусі|Палату прадстаўнікоў Народнага сходу Рэспублікі Беларусь]] ([[кастрычнік]] [[2000]]) і ў сваёй акрузе прайграў [[Наталля Машэрава|Наталлі Машэравай]].
 
У [[2001]] годзе прыняў удзел у кампаніі па [[Прэзідэнцкія выбары ў Беларусі, 2001|выбарах]] прэзідэнта. Выбыў з перадвыбарнай гонкі пасля таго, як не набраў неабходнай колькасці подпісаў выбаршчыкаў і не быў зарэгістраваны ў якасці кандыдата.