Касцёл Святога Юрыя і кляштар дамініканцаў (Валынцы): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Інтэр'ер: дапаўненне
вікіфікацыя
Радок 22:
|Тып будынка =
|Архітэктурны стыль = [[барока]]
|Аўтар праекта = [[Іаган Крыштоф Глаўбіц|Ян Глаўбіц]]
|Будаўнік =
|Заснавальнік =
Радок 40:
== Гісторыя ==
[[Файл:Vałyncy. Валынцы (1913).jpg|злева|250px|міні|Касцёл у 1913]]
Створаны па заказу [[абат]]а Рэгінальда Ленартовіча. Будаўніцтва распачатае майстрам [[Лаўбэ]] ў [[1749]] г. пад кіраўніцтвам аўтара праекту архітэктара [[Я.Іаган К.Крыштоф Глаўбіц|Яна Глаўбіца]]а. У [[1756]] г.годзе касцёл асвечаны, у [[1764]]—[[1766]] гг.гадах надбудаваныя вежы; у [[1756]]—[[1759]] гг. узведзены двухпавярховы корпус кляштара пад [[вальмавы дах|вальмавым дахам]], аб'яднаны з касцёлам [[галерэя]]й. Будаўніцтва кляштара пачата пад кіраўніцтвам архітэктара Я. Вішнеўскага, закончанае архітэктарам Ядлкоўскім.
 
Касцёл значна пашкоджаны ў гады Другой сусветнай вайны, зруйнаваны ў канцы 1940-х гадоў.
Радок 56:
== Школа і тэатр ==
 
Пры кляштары працавала [[Забельскі дамініканскі калегіум|школа для шляхецкіх і мяшчанскіх дзяцей]], у якой утварыўся першы ва Усходняй Еўропе школьны тэатр<ref>Дзядзінкіна С. [http://www.ng.by/ru/issues?art_id=27853 Чый летапіс цікавейшы?] // «Народная газета» №  28 (5694), [[9 снежня]] [[2008]].</ref>. Выкладчыкі [[Міхаіл Іванавіч Цяцерскі|М. Цяцерскі]] (аўтар п'ес «Доктар па прымусу», «Сапар», «Фемістокл», «Камедыя», «Шлюб, пастаўлены дагары нагамі штучкамі арлекіна» і лібрэта аперэты «Апалон-заканадаўца, або Рэфармаваны Парнас»), [[Ігнат Юрэвіч|І. Юрэвіч]] (аўтар п'ес «Крэз» і «Пышнагольскі») і іншыя былі аўтарамі сцэнічных дыялогаў і твораў розных літаратурных жанраў.
 
== Літаратура ==