Комант: Розніца паміж версіямі

У [[1273]] г., а пасля ў [[1278]] г. Комант на чале судаўскага войска пры падтрымцы войска [[ВКЛ]] («русінаў»<ref>Паводле [[П. Дусбург]]а; SRP. Bd.I. Nr. 211. (SRP. T. I. — S. 162 (166).)</ref>) спустошыў [[Кульмская зямля|Кульмскую зямлю]] ва ўладаннях Тэўтонскага ордэна, ваяваў каля гарадоў [[Кульм]]а і [[Торунь|Торна]], замкаў Вельсайс, Граўдэнц, Зантыр, Клемент, Ліпу, Марыенвердэр, Пловіст, Рэдзін, Турніц і Хрыстбург. У 1280 г. немцы спалілі рэзідэнцыю Команта, у адказ ён уварваўся і парабаваў [[Самбія|Самбію]] дзе ўзяў у палон [[Людвіг фон Лібенцэль|Людвіга фон Лібенцэля]], але праз нейкі час вызваліў яго. Тым часам, недзе да 1281 года, Комант з Судавіі, пазбягаючы ціску з боку Ордэна, перасяліўся на [[Русь]] — у тую яе частку, што належала [[ВКЛ]], хутчэй за ўсё ў [[Гродна|Гародню]]. Некаторыя даследчыкі сцвярджаюць, што у часы кіравання [[Трайдзень|Трайдзеня]], Комант быў другім чалавекам у ВКЛ пасля вялікага князя. Магчыма, у хуткім часе па сваім пераездзе ў ВКЛ Комант быў пераведзены ў заходнюю [[Жамойць]], — так дазваляе думаць назва вёскі Скоманты ({{lang-lt|Skomantų}}; паблізу Вейвіржэнаў) і вялізнае гарадзішча побач, выдатна ўмацаванае ў [[13 ст.]], якое размешчана непадалёк ад колішняга [[Замак Гедзіміна|замка Гедзіміна]]. З гэтым перыядам жыцця Команта, магчыма, звязана і назва вёскі Гомантлаўкіс («Комантава поле») паблізу Рэтава (цяпер Рэтаўскае староства ў Літве) у Жамойці, а таксама вёскі Каманцішкі (''Kamantiškių'' <*''Komantiškių''; цяпер у Мяркінскім старостве Літвы) і [[Вёска Коматава|Коматава]] (Гродзенскі раён, цяпер затоплена вадасховішчам Гродзенскай ГЭС). Магчыма, менавіта ў Коматава знаходзілася сядзіба Команта, пра якую вядома толькі тое, што заходзілася паблізу Гродна.