Абраз Маці Божай Жыровіцкай: Розніца паміж версіямі

[[Файл:Zyrovicy.JPG|thumb|]]

[[File:Our Lady Girovitskaya.jpg||thumb|3'яўленне Жыровіцкага абраза Маці Божай, абраз ХІХXIX ст.]]

3'яўленне Жыровіцкага абраза Маці Божай на жыровіцкай зямлiзямлі папярэдзіў цуд. У [[1470]] г. пастушкі, якія пасвілiпасвілі ў лесе жывелу ўбачылі аднойчы на дзікай грушцы нейкі прадмет, ад якога ва усеўсе бакiбакі разыходзіліся ясныя прамяні. Гата быў маленькiмаленькі абразок Маці Божай, які зьзяўззяў незвычайным бляскам. ХлопчыкiХлопчыкі забралiзабралі яго і занесьлiзанеслі да свайго пана — лiтоўскагалітоўскага падскарбiяпадскарбія Аляксандра Солтана, якiякі загадаў пабудаваць на тым месцы драўляную сьвятынюсвятыню. Слава цудоўнага абраза пачала прыцягваць да [[Жыровічы|ЖыровiчаўЖыровічаў]] вялiкуювялікую колькасьцьколькасць набожнага люду.

Праз некалькiнекалькі дзесяткаў гадоў маленная драўляная каплічка раптам згарэла — на вачах уражаных жыхароў над алтаром абвалiласяабвалілася столь і абраз знік у агнiагні. Пазней, каля папялiшчапапялішча дзеці заўважылі Панну незвычайнай прыгажосці, акружаную яснымі прамянямiпрамянямі. КалiКалі на гатае месца прыйшлі сьятары, яны знайшлiзнайшлі на каменiкамені некрануты цудоўны абраз, перад якiмякім палілася свечка.

У часы [[Рэфармацыя|Рэфармацыі]], якая ігнаравала Багародзіцу, культ жыровіцкага абраза амаль не пашыраўся. У [[1613]] г. тагачасны ўладальнiкўладальнік Жыровічаў, Ян Мялешка пабудаваў тут мураваную святыню і кляштар і запрасіў да працы базыліянаў. Першым прыорам кляштару быў [[Іасафат Кунцэвіч]]. Размешчаныя на мяжы Літвы, Русі і Кароны, Жыровічы маглі аб'ядноўваць вернiкаўвернікаў, што услаўляліўслаўлялі Маці Божую, і стваралі адну хрысціянскую сям'ю. ШматлікiяШматлікія цудоўныя аздараўленні невылечна хворых і іншыя незвычайныя цуды, якія адбываліся тут, прыцягвалі да святога месца тысячныя натоўпы, таму слава мястэчка пашыралася далёка за межы краіны. Жыровічы не ведалі непаразуменняў і ненавісьцiненавісці: панавала адзіная вера, якая яднала розныя канфесіі.

[[19 верасня]] [[1730]] года, адбылася каранацыя Жыровіцкай Іконы Багародзіцы папскімі каронамі. Гэта было свята Раства Багародзіцы па [[юліянскі каляндар|юліянскім календар]]ы, а розніца паміж календарамі юліянскім і [[Грыгарыянскі каляндар|грыгарыянскім]] складала ў [[XVIII]] стагоддзі 11 дзён. Папам Рымскім быў тады [[Клімент XII]], але рашэнне «ўзлажыць на галаву Богадзіцяці Ісуса і багародзіцы Дзевы ў Жыровіцах у царкве айцоў ордэна свСв. Васіля, Кіеўскага дыяцэза, залатыя кароны» было прынята яшчэ ў [[1726]] годзе, у час пантыфікату Папы [[Бенедыкт ХІII|Бенедыкта ХІII]]. Княгіня [[Ганна Сангушка]] ахвяравала Маці Божай дзве залатыя кароны, аздобленыя каштоўнымі камянямі.

[[Файл:Цудатворная ікона Маці Божай Жыровіцкай у касьцёле сьв. Андрэя ў Слоніме..jpg|thumb|Ікона Маці Божай Жыровіцкай у касцёле свСв. Андрэя ў Слоніме]]

На той час былі вядомыя тры выявы Жыровіцкай Іконы Маці Божай, якія праславіліся цудамі: першая — каменная, якая цудоўна з'явілася ў XV стагоддзі і знаходзілася (знаходзіцца і цяпер) у Жыровічах. Другая — Ікона-фрэска з базыльянскай царквы свСв. Сяргея і Вакха ў Рыме. Трэцяя (мастацкая копія другой), якая была напісана на палатне, як копія рымскай Іконы-фрэскі. Гэтая Ікона была каранаванаякаранавана папскімі каронамі і зараз шануецца ў [[Слонім]]е ў [[Касцёл Святога Андрэя, Слонім|касцёле святогаСвятога Андрэя]].

У [[1839]] г. царскiмцарскім указам святыня з абразам МацiМаці Божай Жыровіцкай былі перададзены праваслаўнай Царкве.

Свята ЖыровiцкайЖыровіцкай Божай МацiМаці святкуецца штогод [[7 мая]].