Па дадзеных аналізу [[Тапаніміка|тапанімікі]], а таксама прыкметам асаблівасцяў матэрыяльнай культуры, пахавальных звычаяў і т. п., усталяваным археалагічнымі даследаваннямі, у [[1 тысячагоддзе да н.э.|I1 тыс. да н.э.]] на поўдні і ўсходзе рассяленне балтаў дасягалі вярхоўяў [[Рака Днепр|Дняпра]], [[Рака Ака|Акі]], басейнаў [[Бярэзіна|Бярэзіны]] і [[Сож]]а. У другой2-й палове [[1 тысячагоддзе да н.э.|I1 тыс. да н.э.]] усходнія балты былі выцесненыя альбо асіміляваныя [[славяне|славянамі]]. У [[1 тысячагоддзе|I1 тыс.]] балты насялялі узбярэжжа [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]] ад [[Рака Вісла|Віслы]] да [[Заходняя Дзвіна|Заходняй Дзвіны]].
У [[XIII13 ст.]] рассяленне балтаў на ўсходзе абмяжоўвалася лініяй старажытнабеларускіх умацаваных селішчаў [[Гродна]] — [[Ваўкавыск]] — [[Слонім]] — [[Навагрудак]] — [[Браслаў]].
