Луцыя Балзукевіч: Розніца паміж версіямі

 

Сярод архітэктурных інтэр’ераў Луцыі Балзукевіч ёсць напісаны ў 1913 годзе «Помнік [[Антоні Тызенгаўз|Тызенгаўзу]] ў [[Кафедральны касцёл Святога Францішка Ксаверыя|фарным касцёле]] ў Гродне», які сведчыць пра наведванне гэтага месца. Даследчык творчасці мастака, мастацтвазнаўца Наталля Маліноўская-Франке так апісвае твор: <blockquote>''Помнік напісан у рэалістычнай манеры на палатне памерам 55 х 35 см. Уражанне манументальнага, буйнапамернага твора дасягаецца кампазіцыйнай пабудовай, у якой цэнтральнае месца адводзіцца выцягнутаму па вертыкалі помніку, прыбудаванаму да канструктыўнай апоры скляпення, што падзяляе ўнутраную прастору касцёла на цэнтральную і бакавую навы. Святло, што падае на помнік злева, высвечвае і падкрэслівае аб’ём мармуровай жаночай постаці і барэльефныя часткі абеліска. Больш асветленыя прасторы наваў па баках помніка паглыбляюць прастору карціны і падкрэсліваюць яе манументальнасць. Падобны эфект ствараюць і дзве прыступкі перад абеліскам, на гарызанталях якіх разліваецца святло з вокнаў бакавой навы. Колеравая гама карціны цёплая, стрыманая, пабудаваная з адценняў карычневага, ажыўленая дробнай жывапіснай прапрацоўкай асобных элементаў. Заўважная адсутнасць дэкаратыўнай каванай агароджы, да якой сёння ўсе прызвычаіліся і нават не ўяўляюць помнік без яе. Магчыма, агароджы яшчэ не было, а магчыма, мастак прыбрала яе са сваёй кампазіцыі для надання большай выразнасці і манументальнасці ўсяму твору.''</blockquote>

 

=== Стылістыка ===