Станіслаў Іванавіч Богуш-Сестранцэвіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др {{пішу}} -- аб'яднанне зместу ў працэсе
др аб'яднаў змест адобвух атрыкулаў
Радок 1:
{{пішу}}
{{Іерарх
| беларускае імя = АрхіепіскапАрхібіскуп Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч
| арыгінальнае імя = Arcybiskup Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz
| беларускае імя пры нараджэнні = Станіслаў Іванавіч Богуш-Сестранцэвіч
Радок 11 ⟶ 10:
| подпіс герба =
| шырыня герба =
| тытул = [[Архібіскуп]]-[[мітрапаліт]] [[Магілёўская архідыяцэзія|Магілёўскі]]
| парадак = 1
| сцяг =
Радок 19 ⟶ 18:
| інтранізацыя =
| каранацыя =
| перыядпачатак = [[11 снежня]] [[.12.1783]] года
| перыядканец = [[1 снежня]] [[.12.1826]] года
| перыяд праўлення =
| папярэднік =
| пераемнік = {{нп3нп5|Каспер Казімір Калона-Цяцішоўскі||ru|Колонна-Цецишовский, Каспер Казимир}}
 
| тытул_2 = Старшыня Каталіцкага дэпартамента юстыцыі-[[Калегіі, Расійская імперыя|калегіі]] Расійскай імперыі
Радок 33 ⟶ 32:
| інтранізацыя_2 =
| каранацыя_2 =
| перыядпачатак_2 = [[1798]] год
| перыядканец_2 = [[1800]] год
| перыяд праўлення_2 =
| папярэднік_2 = [[барон]] {{нп3нп5|Карл Аляксандравіч фон Гейкінг||ru|Гейкинг, Карл Александрович фон}}
| пераемнік_2 = [[епіскапбскуп]] Ян Бяніслаўскі
 
| тытул_3 = Старшыня Рымска-каталіцкай духоўнай калегіі Расійскай імперыі
Радок 47 ⟶ 46:
| інтранізацыя_3 =
| каранацыя_3 =
| перыядпачатак_3 = [[1801]] год
| перыядканец_3 = [[1826]] год
| перыяд праўлення_3 =
| папярэднік_3 = епіскапбіскуп Ян Бяніслаўскі, <small>як старшыня Каталіцкага дэпартамента Юстыц-калегіі</small>
| пераемнік_3 = {{нп3нп5|Каспер Казімір Калона-Цяцішоўскі||ru|Колонна-Цецишовский, Каспер Казимир}}
 
| адрачэнне =
Радок 57 ⟶ 56:
| адукацыя =
| дата нараджэння = 3.9.1731
| месца нараджэння = в. [[Вёска Занкі|маёнт. Занкі]] [[Ваўкавыскі павет|Ваўкавыскага павета]], [[НовагародскаеВялікае ваяводства|НавагрудскагаКняства ваяводстваЛітоўскае]], {{МН|Рэч Паспалітая|у Рэчы Паспалітай}}, цяпер [[{{МН|Свіслацкі раён]]|у Свіслацкім раёне}}
 
| дата смерці = 1.12.1826
| месца смерці = г. [[Горад{{Месца смерці|Санкт-Пецярбург}}, [[Расійская імперыя]]
| пахаваны = у {{нп3|Касцёл Святога Станіслава, Санкт-Пецярбург|касцёлекасцёл Св. Станіслава|ru|Храм Святого Станислава (Санкт-Петербург)}}
| дынастыя =
| бацька =
| маці =
| прыняцце манаства =
| сан = [[3 ліпеня]] [[.7.1763]] года
| хіратанія = [[3 кастрычніка]] [[.10.1773]] года
| кардынал =
| жонка =
Радок 81:
}}
 
[[Яго Высокапраасвяшчэнства]] '''СтаніслаўСтанісла́ў Іванавіч БОГУШБо́гуш-СЕСТРАНЦЭВІЧСестранцэ́віч''' ({{ДН|3|9|1731}}, в. [[Вёскамаёнт. Занкі|Занкі]] [[Ваўкавыскі павет|Ваўкавыскага павета]]<ref [[Новагародскаеname="ehb">''Каханоўскі ваяводства|НавагрудскагаГ.'' ваяводства]]Богуш-Сестранцэвіч… ЭГБ. Т.2. — С. 52.</ref>, цяпер {{МН|Свіслацкі раён|у Свіслацкім раёне|}} — {{ДС|1|12|1826}}, [[Горад Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбург]]), — беларускі навуковец, царкоўны дзеяч і літаратар<ref name="БСehb"/> рэлігійны дзеяч, літаратар, навуковец{{кнігаsfn|Биографический справочник|1982|}}. Дзядзька [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|В. Дунін-Марцінкевіча]].
|аўтар =
|частка = Богуш-Сестренцевич Станислав Иванович
|загаловак = Биографический справочник
|арыгінал =
|спасылка =
|адказны =
|выданне =
|месца = Мн.
|выдавецтва = «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки
|год = 1982
|том = 5
|старонкі = 67
|старонак = 737
|серыя =
|isbn =
|тыраж =
}}</ref>. Дзядзька [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|В. Дунін-Марцінкевіча]].
 
== Біяграфічныя звесткі ==
Нарадзіўся ў шляхецкай змяшанай кальвінісцка-каталіцкай сям'і [[Богуш-Сестранцэвічы|Богуш-Сестранцэвічаў]] гербу ўласнага. Яго бацька — міхнеўскі староста і старадубскі стражнік [[Ян Богуш-Сестранцэвіч]] (1678—1771) —, быў па веравызнанні кальвіністам. Маці — Карнелія Адзінец (1698—1773) —, каталічкай. Па яе патрабаванні маці дзіцё было ахрышчана 5 верасня 1731 паводле рымска-каталіцкага абраду ў [[Горад Заблудаў|Заблудаве]]. Неўзабаве сям'я пераехала з Занкаў у Рале (30 км ад Кальварыі, цяпер тэрыторыя Літоўскай Рэспублікі). Там і прайшло дзяцінства будучага мітрапаліта<ref name="М. Папоў 2007">М. Папоў (2007)</ref>.
 
Калі Станіславу было 7 гадоў, бацька наняў яму вандроўнага настаўніка П. Касарына, які ў суседнім фальварку Бурняны вучыў дзяцей мазырскага стольніка Яна Канарскага. Неўзабаве падраслі сёстры, і Касарын пачаў пераязджаць з аднаго фальварка ў другі разам са сваімі вучнямі. Адну чвэрць яны вучыліся ў Бурнянах, а на астатні час перабіраліся да Богушаў-Сестранцэвічаў. У 12 гадоў хлопчык пакінуў бацькоўскі дом, каб працягваць адукацыю. У 1743-451743—1745 гг.гадах Богуш-Сестранцэвіч вучыўся ў Кейданскім кальвінісцкім калегіуме і [[Слуцкая гімназія|Слуцкай гімназіі]]. У чэрвені 1745 на пахаванні старадубскага харужага Воўка 13-гадовы вучань сказаў прачулую памінальную прамову, яна так уразіла кальвіністаў, што тыяяны вырашылі накіраваць юнака на нямецкія землі для далейшай адукацыі<ref name="М. Папоў 2007"/>.
 
У жніўні 1745 Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч выехаў вучыцца ў Берлін. У дарозе ён быў абакрадзены ў адным з гатэляў Штатгарта Шчэцінскага. Не маючы сродкаў на існаванне, быў вымушаны пайсці на службу ў прускую армію. У Еўропе ў той час ішла вайна за «аўстрыйскую спадчыну». Богуш-Сестранцэвіч служыў афіцэрам у гусарскім палку. 15 снежня 1745 у бітве пад Касельдорфам быў цяжка паранены карцеччу ў правую руку. Яго даставілі ў берлінскі шпіталь, а 26 снежня 1745 года, крыху падлячыўшы рану, выпісалі і звольнілі з войска<ref name="М. Папоў 2007"/>.
 
У Берліне Станіслаў пазнаёміўся з дамініканінам айцом Армандам, які ўладкаваў яго вучыцца ў гімназію Св. Іахіма. Вучыўся ва ўніверсітэтах [[Горад Калінінград|Кёнігсберга]], [[Горад Франкфурт-на-Майне|Франкфурта]], [[Горад Амстэрдам|Амстэрдама]], [[Горад Лондан|Лондана]]. Служыў афіцэрам у гвардыі [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]]. Пасля выхаду ў адстаўку (1761) у чыне капітана, працаваў хатнім настаўнікам у [[Род Радзівілаў|Радзівілаў]].
 
[[Выява:Catholic Church in Malatyčy, Belarus.jpg|thumb|Касцёл Св. Станіслава, збудаваны ў [[Маляцічы, Магілёўская вобласць|Маляцічах]] С. Богуш-Сестранцэвічам.]]
Скончыўшы [[Варшаўская галоўная школа піяраў|Варшаўскую галоўную школу піяраў]] (1763), быў настаяцелем у [[Горад Гомель|Гомелі]] і [[Горад Бабруйск|Бабруйску]], канонікам і епіскапам-суфраганам у [[Горад Вільнюс|Вільні]].
Магчыма, няўдалае каханне павярнула яго да царкоўнай кар'еры<ref name="ehb"/>. Скончыў [[Варшаўская галоўная школа піяраў|Варшаўскую галоўную школу піяраў]] (1762) і ў 1763 годзе пасвечаны ў духоўнае званне, быў настаяцелем у [[Горад Гомель|Гомелі]] і [[Горад Бабруйск|Бабруйску]], канонікам і епіскапам-суфраганам у [[Горад Вільнюс|Вільні]].
 
Пасля далучэння1-га земляўпадзелу УсходняйРэчы Беларусі да Расійскай імперыіПаспалітай, 3 снежня 1773 года біскуп Богуш-Сестранцэвіч па ініцыятыве [[Кацярына II|Кацярыны II]] стаў біскупам у «Беларускай дыяцэзіі», якая існавала з 1773 ігода, але не была зацверджана Ватыканам<ref{{sfn|Биографический name="БС"/>справочник|1982|}}. З кастрычніка 1773 года быў тытулярным біскупам Малінскім (Маляціцкім?) (''Mallus''). Жыў у гэты час у Абольцах, каля Оршы. 28 студзеня 1782 стаў архібіскупам Магілёўскім<ref name="БС"/>.
 
У 1780 годзе Кацярына II звярнулася да папы [[Пій VI, Папа Рымскі|Пія VI]] па дазвол на стварэнне каталіцкага архібіскупства з цэнтрам у [[Магілёў|Магілёве]]. З 1780 года С. Богуш-Сестранцэвіч жыў у Магілёве. З 28 студзеня 1782 года стаў архібіскупам Магілёўскім{{sfn|Биографический справочник|1982|}}. Архібіскупства складалася з касцёлаў цэнтральнай частцы [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], а таксама [[Магілёўская губерня|Магілёўскай]], [[Віцебская губерня|Віцебскай]] і [[Кіеўская губерня|Кіеўскай]] губерняў. Кацярына II абапіраючыся на С. Богуш-Сестранцэвіча, для якога дамаглася ад Папы права на знак кардынала, процідзейнічала пашырэнню ўплыву Ватыкана на Усходзе{{sfn|Биографический справочник|1982|}}.
З'яўляўся прыхільнікам ідэй гуманізму і асветніцтва, спрыяў адкрыццю школ, развіццю кнігавыдавецкай справы. Заснаваў Магілёўскую друкарню. Расійская імператрыца [[Кацярына II]] абапіраючыся С. Богуш-Сестранцэвіча, для якога дамаглася ад [[Папы Рымскія|папы рымскага]] права на знак кардынала, процідзейнічала пашырэнню ўплыву [[Ватыкан]]а на Усходзе<ref name="БС"/>. Спачуваў [[Паўстанне 1794 года|паўстанню 1794]]. З 1798 стаў мітрапалітам усіх рымска-каталіцкіх касцёлаў у [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. У тым жа годзе пасяліўся ў Санкт-Пецярбургу. 3 1801 — старшыня Рымска-каталіцкай духоўнай калегіі. У 1813-23 — старшыня Вольнага эканамічнага таварыства<ref name="БС"/>.
 
Спачуваў [[Паўстанне 1794 года|паўстанню 1794 года]].
Да канца дзён сваіх жыў у [[Горад Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]]. Пахаваны ў Пецярбургу ў пабудаваным ім {{нп3|Касцёл Святога Станіслава, Санкт-Пецярбург|касцёле Св. Станіслава|ru|Храм Святого Станислава (Санкт-Петербург)}}<ref name="ЭГБ. Т. 2">ЭГБ. Т. 2.</ref>.
 
[[Выява:Stanisłaŭ Bohuš-Siestrancevič. Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч (XX).jpg|thumb|Мармуровы бюст С. Богуш-Сестранцэвіча ў Пецярбургу.]]
== Творчасць, навуковая дзейнасць ==
З 1798 года і да канца жыцця жыў у Санкт-Пецярбургу. З 1798 года — мітрапаліт усіх рымска-каталіцкіх касцёлаў у Расійскай імперыі, з 1801 — старшыня Рымска-каталіцкай духоўнай калегіі.
[[Выява:Malacičy. Маляцічы (XIX).jpg|250px|thumb|Касцёл Святога Станіслава ў вёсцы Маляцічы ў [[Крычаўскі раён|Крычаўскім раёне]] [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]], пабудаваны па загаду С. Богуш-Сестранцэвіча]]
Апекаваў навуцы, сам працаваў у галіне гісторыі, філалогіі, медыцыны і інш. Выбіраўся членам Расійскай акадэміі навук, Пецярбургскай медыка-хірургічнай акадэміі. З 1813 прэзідэнт вольнага эканамічнага таварыства. У 1793 выдаў у Магілёве сваю гістарычна-краязнаўчую працу «Аб Заходняй Расіі» (на польскай мове), у якой разгледзеў праблему паходжання беларусаў, украінцаў і рускіх. Аўтар «Гісторыі Таўрыды» (т. 1-2. Брауншвейг, 1800, руск. перакл. СПб., 1806), «Гісторыі сарматаў і славян» (т. 1-4. СПб., 1812), «Граматыкі літоўскай» (першая граматыка беларускай мовы; рукапіс пакуль не знойдзены) і іншых навуковых прац<ref name="ЭГБ. Т. 2"/>.
 
Памёр на 96 годзе жыцця. Пахаваны ў Пецярбургу ў пабудаваным ім {{нп5|Касцёл Святога Станіслава, Санкт-Пецярбург|касцёле Св. Станіслава|ru|Храм Святого Станислава (Санкт-Петербург)}}<ref name="ehb"/>.
Напісаў, паставіў і выдаў у Магілёве вершаваную трагедыю «Гіцыя ў Таўрыдзе» (1983). Пісаў вершы, казанні і іншыя дыдактычныя творы. Захапляўся помнікамі старажытнасці, збіраў манускрыпты.
 
Уласную маёмасць завяшчаў сваякам. Бібліятэку (3 тысяч тамоў), грашовыя сродкі (20 тысяч рублёў), навуковыя рэчы і прылады — касцёлу Св. Станіслава ў Пецярбургу. Дом у Магілёве — Магілёўскай рымска-каталіцкай кансісторыі. Слуг архібіскупа спадкаемцы мусілі вызваліць з прыгону.
У адносінах да беларусаў прытрымліваўся [[Заходнерусізм|«заходнерускіх»]] поглядаў<ref name="ЭГБ. Т. 2"/>.
 
Кавалер ордэнаў [[ордэн Андрэя Першазваннага|Андрэя Першазваннага]], [[ордэн Аляксандра Неўскага|Аляксандра Неўскага]], крыжоў [[крыж Уладзіміра Вялікага|Уладзіміра Вялікага]] і [[крыж Ганны|Ганны]] першай ступені, Белага арла святога Станіслава і Яна Іерусалімскага.
 
== Дзейнасць і творчасць ==
[[Выява:Malacičy. Маляцічы (XIX).jpg|250px|thumb|Касцёл Святога Станіслава ў вёсцы Маляцічы ў [[Крычаўскі раён|Крычаўскім раёне]] [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]], пабудаваны С. Богуш-Сестранцэвічам.]]
Быў прыхільнікам ідэй гуманізму і асветніцтва, спрыяў адкрыццю школ, развіццю кнігавыдавецкай справы. Заснаваў Магілёўскую друкарню (1774), дзе выдавалася духоўная і свецкая літаратура, урадавыя пастановы. У 1783 годзе ў Магілёве адкрыўся заснаваны архібіскупам тэатр, кіраўніком якога быў А. Жукоўскі, мастаком — [[Антоній Главацкі|А. Главацкі]]. Паспяховая вёў гаспадарчую дзейнасць, заснаваў бровар і суконную фабрыку, у яго працавалі дывановыя майстры, меў аранжарэю ў [[Буйнічы|Буйнічах]].
 
Аўтар вершаў, казанняў і іншых дыдактычных твораў. Напісаў, паставіў і выдаў у Магілёве вершаваную трагедыю «Гіцыя ў Таўрыдзе» (1783), а таксама трагедыю ў пяці дзеях «Ора» (1788). У рукапісах засталіся паэмы «Выратаваны кароль» і «Аб узяцці Ачакава».
 
Апекаваў навуцы, сам працаваў у галіне гісторыі, філалогіі, медыцыны і інш. Выбіраўся членам Імператарскай Акадэміі навук, Пецярбургскай медыка-хірургічнай акадэміі. У 1813—1823 гадах старшыня [[Вольнае эканамічнае таварыста|Вольнага эканамічнага таварыства]]{{sfn|Биографический справочник|1982|}}. У 1813 годзе часова быў прэзідэнтам Імператарскай Акадэміі навук.
 
У 1793 годзе выдаў у Магілёве сваю гістарычна-краязнаўчую працу «Аб Заходняй Расіі» (на польскай мове), дзе разгледзеў праблему паходжання беларусаў, украінцаў і рускіх. Трымаўся [[Заходнерусізм|«заходнерускіх»]] поглядаў<ref name="ehb"/>. Аўтар «Гісторыі Таўрыды» (т. 1-2. Брауншвейг, 1800, руск. перакл. СПб., 1806), «Гісторыі сарматаў і славян» (т. 1-4. СПб., 1812).
 
Таксама, магчыма, С. Богуш-Сестранцэвіч быў аўтарам «Граматыкі літоўскай» са слоўнікам<ref name="ehb"/>. Праца не публікавалася, а рукапіс не знойдзены. [[Адам Іосіфавіч Мальдзіс|А. Мальдзіс]], а за ім [[Генадзь Каханоўскі|Г. Каханоўскі]], выказвалі думку, што пад «літоўскай мовай», мусіць, мелася на ўвазе [[беларуская мова|беларуская]], аднак [[Сяргей Мікалаевіч Запрудскі|С. Запрудскі]] паказаў, што ў раздзеле пра літоўскую мову сваёй «Гісторыі сарматаў і славян» С. Богуш-Сестранцэвіч дае словы ''ugnis'', ''akis'', ''wodas'', ''bailus'', ''bruwis'', то-бок пад «літоўскай мовай» разумее менавіта літоўскую<ref>Назвы беларускай мовы ў працах даследчыкаў пачатку ХІХ ст. // Беларуская мова і мовазнаўства: ХІХ стагоддзе. — Мн.: БДУ, 2013. — С. 97.</ref>.
 
Захапляўся помнікамі старажытнасці, збіраў манускрыпты.
 
== Галерэя ==
<center><gallery widths=150 heights=150 caption="Іканаграфія Станіслава Богуш-Сестранцэвіча">
Выява:Stanisłaŭ Bohuš-Siestrancevič. Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч.jpg|Даўняя мініяцюра
Выява:Stanislovas Bogušas Sestšencevičius by Jonas Damelis.jpg|[[Ян Дамель]], [[1820]]
Выява:Stanisłaŭ Bohuš-Siestrancevič. Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч (1827).jpg|Ю. Хрышчановіч, [[1827]]
Выява:Stanisłaŭ Bohuš-Siestrancevič. Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч (1849).jpg|Ю. Хрышчановіч, [[1849]]
</gallery></center>
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* {{кніга
* Богуш-Сестранцэвіч С. І. // ЭГБ: У 6 т. Т.2. — Мн.: БелЭн, 1994. С. 52.
|аўтар =
* Папоў М. Мітрапаліт Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч (1731—1826): Нарыс жыцця і царкоўнай дзейнасці // Веснік ГрДУ. Сер. І. — 2007. № 2. — С. 3—10.
|частка = Богуш-Сестренцевич Станислав Иванович
* Хаўратовіч I. Богуш-Сестранцэвіч Станіслаў Іванавіч. (3.9.1731 — {{ДС|1|12|1826}}) // Мысліцелі і асветнікі. Энц.давед. — Мн.: БелЭн, 1995. С. 185.
|загаловак = Биографический справочник
|арыгінал =
|спасылка =
|адказны =
|выданне =
|месца = Мн.
|выдавецтва = «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки
|год = 1982
|том = 5
|старонкі = 67
|старонак = 737
|серыя =
|isbn =
|тыраж =
|ref = Биографический справочник
}}
* ''Каханоўскі Г.'' Археалогія і гістарычнае краязнаўства Беларусі ў 16—19 стст. — Мн., 1984. — С. 11—22;
* ''Каханоўскі Г.'' Богуш-Сестранцэвіч Станіслаў Іванавіч // {{Крыніцы/ЭГБ|2}} — С. 52;
* ''Папоў М.'' Мітрапаліт Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч (1731—1826): Нарыс жыцця і царкоўнай дзейнасці // Веснік ГрДУ. Сер. І. — 2007. № 2. — С. 3—10;
* ''Філіповіч І.'' Міфы і праўда аб Магілёве. — Магілёў, 1993. — С. 77—79;
* ''Хаўратовіч I.'' Богуш-Сестранцэвіч Станіслаў Іванавіч. (3.9.1731 — 1.12.1826) // Мысліцелі і асветнікі. Энц.давед. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 185;
* ''Яцкевіч З.'' Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч // «Веснік Магілёва», 11 снежня 1992.
 
== Спасылкі ==
{{Commons|Category:Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz}}
* {{Спасылка | аўтар = | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | год = | url = http://www.csgpb.mogilev.by/Famous/26Bogush.html| загаловак = Богуш-Сестранцэвіч С.| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = Сайт Магілёўскай абласной бібліятэкі| дата = 12 студзеня 2011 | мова = | каментар = }}
* {{Спасылка | аўтар = [[Святлана Марозава]]. | прозвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | год = | url = http://belchrist.narod.ru/pages/2_cark_lid/use/19-20/bogush.htm| загаловак = Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = Сайт «Хрысціянства ў гістарычным лёсе беларускага народа»| дата = 12 студзеня 2011 | мова = | каментар = }}
* [http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bsies.html Archbishop Stanislaw Jan Siestrzencewicz Bohusz †]{{ref-en}}
* [http://hetman.by/article/2123 Богуш-Сестранцэвіч Станіслаў (ВКЛ, Расійск. Імп.) (1731—1826) — першы рымска-кат. мітрапаліт у Расійск. Імп.]{{ref-be}}
* [http://www.csgpb.mogilev.by/Famous/26Bogush.html Славутыя людзі Магілеушчыны]{{ref-be}}
* [http://belchrist.narod.ru/pages/2_cark_lid/use/19-20/bogush.htm ''Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч'' на сайте ''belchrist.narod.ru'']{{ref-be}}
* [http://hetman.by/article/2123 Богуш-Сестранцэвіч Станіслаў (ВКЛ, Расійск. Імп.)(1731—1826) — першы рымска-кат. мітрапаліт у Расійск. Імп.]{{ref-be}}
* [http://web.archive.org/web/20110826020602/http://www.inst.by/basis/publ/XII19.pdf Попов М. А. Митрополит Станислав Богуш-Сестренцевич и Павел I]
* [http://www.otechestvo.org.ua/hronika/2004_09/h_14_01.htm «Первый Митрополит Могилёвский Архиепископ Станислав Иоанн Сестренцевич-Богуш» на сайте ''otechestvo.org.ua'']
Радок 144 ⟶ 174:
 
{{DEFAULTSORT:Богуш-Сестранцэвіч Станіслаў Іванавіч}}
 
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Постаці Магілёў]]
[[Катэгорыя:Архібіскупы Магілёўскія]]
[[Катэгорыя:Члены Акадэміі Расійскай]]
[[Катэгорыя:Навучэнцы Слуцкай кальвінісцкай гімназіі]]
[[Катэгорыя:Пахаваныя ў Санкт-Пецярбургу]]
 
[[Катэгорыя:Постаці беларускай навукі]]
 
[[Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі]]
{{catholic-stub}}