Вакзал: Розніца паміж версіямі

'''Вакза́л''' (ад англ. {{lang-en|Vauxhall }} — назва забаўляльнай установы каля Лондана ў 17 ст.), — будынак ці комплекс будынкаў, збудаванняў і прыстасаванняў для абслугованняабслугоўвання пасажыраў, кіравання рухам транспарту і размяшчэння службовага персаналу. Адрозніваюць [[Чыгуначны вакзал|чыгуначныя]], [[Марскі вакзал|марскія]], [[Рачны вакзал|рачныя]], [[аэравакзал]]ы, [[Аўтавакзал|аўтобусныя]], aа таксама аб’яднаныяаб'яднаныя, ці комплексныя (напрыклад, чыгуначна-аўтобусны). З-за найбольшай даступнасці і папулярнасці чыгуначнага транспарту, у штодзённым ужытку пад словам «вакзал» часта разумеюць менавіта «чыгуначны вакзал».

Першыя вакзалы з’явілісяз'явіліся з пачаткам пасажырскіх перавозак па чыгунцы (напрыклад вакзал ла лініі Стоктан—Дарлінгтан yу Англіі, 1822—251822—1825).

На Беларусі чыгуначныя вакзалы будавалі адначасова з пракладкай чыгунак. Будынак вакзала (Віленскага) yу Мінску адкрыты ў 1874 (перабудаваны ў 1939, пасля Вялікай Айчыннай вайлывайны адноўлены ў 1949, эз 1980-х г. узводзяццаузводзяць новыя будынкі), yу 1866 пабудаваны Віцебскі чыгуначны вакзал, да 1867  — чыгуначны вакзал yу Гродне (у 1948 рэканструяваны, yу 1986 пабудавалыпабудаваны новы), yу 1886  — Брэсцкі чыгуначны вакзал (у 1956 рэканструяваны), yу 1-й палове 20 ст. пабудаваны Магілёўскі чыгуначны вакзал, будынак Слонімскага вакзала будынак. Адлоўлены разбураныя ў АйчынуюВялікую Айчынную вайну і рэканструяваны вакзалы ў Баранавічах (1947), Гомелі (1948), Оршы (1951), Полацку (1953). Пабудаваны аэравакзалы: yу Мінску (Мінскія аэрапорты), Брэсцкі аэравакзал, yу Гродне (1962), Салігорску (1965), Бабруйску (1966), Гомелі (1976), Магілёве (1971). У ліку буйных аўтавакзалаў Беларусі Мінскі аўтавакзал «Усходні». На суднаходных рэках будуюццабудаваліся рачныя вакзалы (Мазырскі рачны вакзал).

Вакзал, як правілазвычайна, мае [[Білетная каса|білетныя касы]], {{D-|[[Камера захоўвання|камеры захоўвання]]}}, [[Зала чакання|залы чакання]], [[Пункт харчавання|пункты харчавання]], [[Пакой адпачынку|пакоі адпачынку]], грамадскія туалеты, а таксама [[Прыпынкавая платформа|платформы]].

* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы  — Варанец / Рэдкал.: Г.  П.  Пашкоў і інш  — Мн.: БелЭн, 1996.  — Т. 3.  — 511 с.  — 10 000 экз.  — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).