Гарчыца: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
непатрэбнае ўдакладненне |
Ellis Novak (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
[[File:Bread with mustard.JPG|дясно|мини|300px|right|Гарчыца]]
'''Гарчыца''' — адзін з найбольш папулярных сталовых [[соус]]аў да розных [[мяса|мясных]] і [[рыба|рыбных]] страў і закусак у кухні многіх народаў. Выкарыстоўваецца таксама для прыгатавання іншых соусаў і заправак. Гарчыца надае стравам востры смак і выклікае падвышанае вылучэнне [[страўнікавы сок|страўнікавага соку]], паляпшаючы [[страваванне]].
У залежнасці ад рэцэптуры ў яе склад могуць уваходзіць расцёртае ў парашок насенне гарчыцы белай, сумесь розных [[Смакавыя дабаўкі|спецый]] (молаты [[чорны перац]], чабор, [[гваздзік, прыправа|гваздзік]], каляндра, [[чырвоны перац]], [[карыца]], [[маяран]]), соль, [[цукар]], [[хрэн]], [[воцат]] і інш.
Склад гарчыцы залежыць ад таго, у якім рэгіёне яна вырабляецца. У залежнасці ад гэтага яе смак бывае вострым і нават пякучым, калючым, моцным ці слабым, злёгку салодкім і пікантным, а колер — белым, жоўтым, карычневым, зялёным і нават чорным. Існуюць вельмі значныя адрозненні паміж смакам гарчыцы англійскай, галандскай, французскай, нямецкай, чэшскай і г.д. Тыповай краінай, у якой гарчыца мае мноства варыянтаў прыгатавання, з'яўляецца [[Францыя]], дзе вырабляецца звыш 100 яе гатункаў (гарчыца з [[эстрагон]]ам, цытрынавая, вінная і інш.).
У стравы і соусы гарчыцу варта класці пасля іх прыгатавання, бо ў працэсе варэння яна губляе вастрыню. Захоўваюць гарчыцу ў цёмным прахалодным месцы (пад уплывам святла і высокай тэмпературы яна становіцца непрыдатнай да ўжывання). На стол гарчыцу падаюць у адмысловым посудзе — гарчычніцы з [[фарфор]]у, [[фаянс]]а або [[шкло|шкла]].<ref>Культура питания: Энцикл. справ. — 2-е изд. Беларус. Энцыкл.; Под ред. И. А. Чаховского; Редкол.: Е. В. Малашевич и др. — Мн.: БелЭн, 1993. — 541 с.: ил.</ref>
{{зноскі}}
== Гл. таксама ==
* [[Маянэз]]
* [[Кетчуп]]
{{Соусы}}
| |||