Лонданскі пратакол (1830): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 1:
'''Лонданскі пратакол''' — пратакол, які падпісалі [[3 лютага]] [[1830]] года тры краіны Еўропы — [[Расійская імперыя]], [[Вялікабрытанія]] і [[Францыя]], прызнаўшы такім чынам незалежнасць [[Грэцыя|Грэцыі]] ад Асманскай імперыі пасля падпісання [[Адрыянопальскі мірны дагавор, 1829|Адрыянопальскага мірнага дагавора]] паміж расійскім і турэцкім бокам у 1829 годзе.
Палітычныя колы Вялікабрытаніі баяліся збліжэння незалежнай праваслаўнай Грэцыі з Расійскай імперыяй і іх далейшую сумесную барацьбу за [[Канстанцінопаль]] і [[Чарнаморскія пралівы]] ў абыход брытанскім зацікаўленням. Таму па патрабаванню Вялікабрытаніі граніцы Грэцыі былі ўрэзаны да мінімуму адносна вызваленых паўстанцамі
У выніку незалежнае [[Каралеўства Грэцыя]] налічвала каля 800 тысяч жыхароў, з якіх не менш за чвэрць складалі [[албанцы]]-[[арнаўты]] і [[цыганы]]. Не менш 3 млн этнічных грэкаў засталіся па-за межамі краіны, што выклікала праблему [[эназіс]]у і стала прычынаю нестабільнасці на Балканах на дзесяцігоддзі. Таксама на патрабаванню Вялікабрытаніі Грэцыя была абвешчана незалежнай канстытуцыйнай манархіяй. Прызначэнне грэчаскім манархам сваяка пратэстанцкай нямецкай сям'і таксама была зроблена, каб адцягнуць Грэцыю ад расійскага ўплыву. Але галоўнае, што Грэцыя атрымала суверэнітэт, што паклала пачатак «параду незалежнасці» на Балканах.
| |||