Кірыл Трафімавіч Мазураў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Removing "Мазуров.jpeg", it has been deleted from Commons by Storkk because: Per c:Commons:Deletion requests/Files uploaded by Belhistorik111.
вікіфікацыя
Радок 48:
| маці =
| аўтограф =
| узнагароды = {{{!}} style="background:transparent"
| узнагароды = {{Блёк узнагародаў|{{Медаль Серп і Молат}}|||{{ордэн Леніна}}|{{ордэн Леніна}}|{{ордэн Леніна}}|{{ордэн Леніна}}|{{ордэн Леніна}}|{{ордэн Чырвонага Сцягу}}|{{ордэн Айчыннай вайны 1 ступені}}медалі}}
{{!}} {{Медаль Серп і Молат}}
{{!}}}
{{{!}} style="background:transparent"
{{!}} {{ордэн Леніна}} {{!!}} {{ордэн Леніна}} {{!!}} {{ордэн Леніна}} {{!!}} {{ордэн Леніна}}
{{!}}-
{{!}} {{ордэн Леніна}} {{!!}} {{ордэн Чырвонага Сцяга}} {{!!}} {{ордэн Айчыннай вайны 1 ступені}} {{!!}} {{Ордэн Дружбы народаў}}
{{!}}}
}}
'''Кірыла Трафімавіч Мазураў''' ([[7 красавіка]] [[1914]], в. [[Вёска Рудня-Прыбыткоўская, Гомельскі раён|Рудня-Прыбыткоўская]], [[Магілёўская губерня]] - [[19 снежня]] [[1989]], [[Масква]], [[РСФСР]], [[СССР]]) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч.
Радок 78 ⟶ 85:
У [[1968]] быў накіраваны ў [[Прага|Прагу]] для кіравання ваеннымі дзеяннямі па лініі Палітбюро. Дзейнічаў пад псеўданімам «генерал Трафімаў». Пры яго ўдзеле кіраўнікі Камуністычнай партыі [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]] [[Аляксандр Дубчак|Ду́бчак]], Смркоўскі, Шык і іншыя былі арыштаваныя і вывезеныя ў Маскву<ref name="BDG">{{Спасылка | аўтар = Міхась Скобла| прозвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | год = 21 жніўня 2008| url = http://www.svaboda.org/content/Transcript/1192749.html| загаловак = 1968 год: як адгукнулася аперацыя “Дунай” у Беларусі| фармат = | назва праекту = “Вольная студыя”| выдавецтва = Радыё «Свабода»| дата = 28 снежня 2008 | мова = | каментар = }}</ref>.
 
<blockquote>В форме полковника (моё воинское звание), называясь генералом Трофимовым, я давал распоряжения нашим военным и гражданским… Главной задачей было уберечь наших солдат от стрельбы…<ref name="BDG">{{Спасылка|аўтар = Эммануил Иоффе| прозвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | год = 6 красавіка 2004| url = http://bdg.press.net.by/2004/04/2004_04_06.1417/1417_13_1.shtml| загаловак = Руководитель своего времени| фармат = | назва праекту = | выдавецтва = Белорусская деловая газета| дата = 28 снежня 2008 | мова = ru| каментар = }}</ref></blockquote>
 
Мазураў з [[Аляксей Касыгін|Касыгіным]] і [[Пётр Машэраў|Машэравым]] сталі ініцыятарамі развіцця перапрацоўкі алмазнае сыравіны ў Беларусі (у [[Гомель|Гомелі]] ў першай палове 1970-х быў створаны завод такога профілю) і работ па даразведцы беларускіх радовішчаў [[алмаз]]аў. Яшчэ ў 1970 А. Касыгін выступіў у Савеце Міністраў СССР з падрабязным дакладам, прапануючы, па-першае, паступова скарачаць вываз з СССР неапрацаваных («сырых») алмазаў, а па-другое, развіваць перапрацоўку алмазаў у шэрагу рэспублік, у тым ліку Беларусь і [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украіну]]. Выбар такога рэгіянальнага «прыярытэту», па словах Касыгіна, абумоўлены наяўнасцю ў заходнім рэгіёне Саюзу россыпавае алмазасыравіны, якая можа там сама перапрацоўвацца сумесна з якуцкай.